بررسي رابطه آموزش تحليل ارتباط متقابل در راهبردهاي مقابله با رضايت از زندگي زنان مبتلا به سرطان سينه

از ديدگاه روانشناختي فهم رضايت از زندگي يك تعهد نظري و تجربي مهم است وشناخت عوامل موثر بر رضايت از زندگي افراد اهميت بسزايي دارد. هدف اين پژوهش بررسي تأثير آموزش تحليل ارتباط متقابل در مهارتهاي مقابلهاي و رضايت از زندگي زنان مبتلا به سرطان سينه است. نمونه پژوهش كه به روش غيرتصادفي دردسترس داوطلبانه انتخاب شدند، شامل 40 نفر 20 نفر براي گروه آزمايش و 20 نفر براي گروه كنترل از زناني كه در انجمن حمايت از زنان مبتلا به سرطان پستان تبريز عضو ميباشد. دو گروه در پيش آزمون و پس آزمون قبل و بعد از ارائه متغيّر مستقل به پرسشنامه هاي مهارتهاي مقابله و رضايت از زندگي پاسخ دادند. در فاصله پيش آزمون و پس آزمون، گروه آزمايشي به مدت 8 جلسه نود دقيقهاي به شيوه تحليل ارتباط متقابل تحت آموزش قرار گرفتند. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد تحليل ارتباط متقابل در راهبردهاي مقابلهاي زنان مبتلا به سرطان سينه تاثير مثبت و در افزايش رضايت از زندگي آنان موثر ميباشد.