بررسي رابطه استفاده آسيب زا از تلفن همراه و اعتياد به اينترنت با طلاق عاطفي معلمان شهر كرمانشاه

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه استفاده آسيب زا از تلفن همراه و اعتياد به اينترنت با طلاق عاطفي معلمان زن شهر كرمانشاه انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه ي معلمان زن متأهل شهر كرمانشاه در سال 97-1396 بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي، 269 نفر بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه در نظر گرفته شد و به پرسشنامه هاي استفاده آسيب زا از تلفن همراه جنارو، اعتياد به اينترنت كيمبرلي يانگ و طلاق عاطفي گاتمن پاسخ دادند. داده ها با استفاده ازضريب همبستگي پيرسون تحليل شدند. براي پيش بيني طلاق عاطفي از تحليل رگرسيون همزمان استفاده شد. نتايج نشان داد ميانگين و انحراف معيار متغير استفاده آسيب زا از تلفن همراه 20.71 ±57.74، اعتياد به اينترنت 14.35 ±40.28 و طلاق عاطفي 4.63 ±9.69 بود. بين استفاده آسيب زا از تلفن همراه و اعتياد به اينترنت با نمره كل طلاق عاطفي در سطح P 0.001 همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد و متغيرهاي پيش بين با هم 0.35 واريانس طلاق عاطفي را تبيين مي كنند. بنابراين با توجه به نتايج پژوهش حاضر طلاق عاطفي بر پايه استفاده آسيب زا از تلفن همراه و اعتياد به اينترنت قابل پيش بيني است و مي توان با شناسايي شرايط زمينه ساز و افراد در معرض خطر استفاده آسيب زا از تلفن همراه و اعتياد به اينترنت، از طلاق عاطفي پيشگيري كرد.