نقش استحكام ذهني، هيجانات خودآگاه و علايم بي خوابي در پيش بيني صفات تاريك سه گانه شخصيتي زنان مبتلا به بيماري مولتيپل اسكلروزيس

بيماري مولتيپل اسكلروزيس به عنوان بيماري عصبي در زنان، علاوه بر ايجاد بحران در شرايط فيزيكي زندگي روزمره، در كنار ويژگي هاي شخصيتي منفي، فشار رواني زيادي در زنان مبتلا دارد. هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش استحكام ذهني، هيجانات خودآگاه و علايم بي خوابي در پيش بيني صفات تاريك سه گانه زنان مبتلا به بيماري مولتيپل اسكلروزيس در شهرستان اردبيل بود. طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تمامي زنان مبتلا به بيماري ام اس در شهرستان اردبيل بود. تعداد نمونه تحقيق شامل 135 نفر بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب گرديد. ابزارهاي اندازه گيري شامل مقياس هاي صفات تاريك سه گانه، استحكام ذهني، هيجانات خودگاه و مقياس بي خوابي بود. داده ها با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شد. نتايج نشان داد بين استحكام ذهني(0.18 =r، P 0.001) و علايم بي خوابي(0.28=r،P 0.001) با صفات سه گانه تاريك همبستگي مثبت و بين هيجانات خودآگاه با صفات سه گانه تاريك(0.20=r ،P 0.055) همبستگي منفي معني داري وجود داشت. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه استحكام ذهني (0.22= β)، علايم بي خوابي(0.21= β) و هيجانات خودآگاه (0.21= β) توانايي پيش بيني صفات تاريك را در زنان مبتلا به بيماري ام اس دارند (P 0/05). بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه زنان مبتلا به بيماري ام اس بايد تحت مراقبت ها و دوره هاي آموزشي و القايي و رواندرمانگري در حوزه هاي مورد نظر قرار گيرند.