رابطه ميان حمايت سازماني ادراك شده و خلاقيت كاركنان با توجه به نقش ميانجي تاب‌آوري در اداره كل جهاد كشاورزي استان خراسان جنوبي

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه ميان حمايت سازماني ادراك شده و خلاقيت كاركنان با توجه به نقش ميانجي تاب‌آوري بود. پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان اداره كل جهاد كشاورزي خراسان جنوبي كه 108 نفر از كاركنان با كمك نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند، بودند. پرسشنامه هاي پژوهش شامل پرسشنامه حمايت سازماني ادراك شده آلن و همكاران (2008)، خلاقيت كاركنان ليندي اسميت (2010) و تاب آوري كانر و ديويدسون (2003) بود. نتايج پژوهش نشان دهنده رابطه مثبت و معنادار حمايت سازماني ادراك شده و خلاقيت كاركنان به ميزان 0.36، رابطه مثبت و معنادار حمايت سازماني ادراك شده و تاب آوري كاركنان به ميزان 0.53 و همچنين، رابطه مثبت و معنادار تاب آوري و خلاقيت كاركنان به ميزان 0.25 در سطح معناداري 95 درصد بود. در نهايت با تاييد رابطه ميانجي گري جزئي تاب آوري و با توجه به نتايج، جهت افزايش حمايت سازماني اداراك شده توسط كاركنان اصلاح سيستم پاداش و تنبيه، برگزاري مسابقات كارمند برتر يا مراسم گراميداشت كاركنان و اعضاي خانواده به دليل موفقيت در مسابقات ورزشي يا ميادين علمي، اعطاي وام هاي مختلف مسكن يا دانشجويي، افزايش امنيت شغلي مانند داشتن مرخصي هاي اضطراري يا داشتن شرايط ادامه تحصيل و حتي توجه به رفاه و سلامتي، داشتن سرويس اياب و ذهاب، كارت هاي تخفيف و قرارداد با سازمان هاي درماني و ورزشي پيشنهاد مي گردد.