رابطه بين ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي با ترس از تصوير بدني و حمايت اجتماعي ادراك شده

شبكه هاي اجتماعي ابزارهايي هستند كه افراد با استفاده از آن ها با يكديگر به صورت مجازي ارتباط برقرار مي كنند. متغيرهاي حمايت اجتماعي ادراك شده و ترس از تصوير بدني كه با ارتباطات و تاثير پذيري افراد از يكديگر ارتباط دارند با ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي در ارتباط هستند. هدف پژوهش حاضر مقايسه رابطه بين ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي با ترس از تصوير بدني و حمايت اجتماعي ادراك شده بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را مردم ساكن جنوب شهر قيامدشت در سال 1398 تشكيل دادند كه 89 نفر ازميان آن ها (33 نفر زن و56 نفر مرد) به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به پرسش نامه هاي ترس از تصوير بدني ليتلتون (2005)، حمايت اجتماعي ادراك شده زيمت و همكاران (1988) و ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي رسول آبادي (1394) پاسخ دادند. نتايج بر اساس ضريب همبستگي پيرسون تحليل و بررسي شد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن بود كه متغير ترس از تصوير بدني با ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي رابطه مثبت و معنادار داشت (P 0.01، 0.43=r) كه معناداري اين روابط در زنان بيشتر از مردان بود. هم چنين متغير حمايت اجتماعي ادراك شده با ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي رابطه معنادار و منفي داشت (P 0.01 ، 0.35=r) كه اين معناداري در مردان بيشتر از زنان بود. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه با افزايش ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي، ميزان حمايت اجتماعي ادراك شده كاهش و ترس از تصوير بدني افزايش مي يابد و بالعكس.