بررسي تاثير مسير هاي حمل و نقل درون شهري بر رفتارهاي خشونت آميز ترافيكي شهروندان (مورد مطالعه: مناطق 22 و 6 شهر تهران)

فاقد عنوان لاتين

خشونت استفاده از زور فيزيكي به منظور قرار دادن ديگران در وضعيتي برخلاف خواسته شان مي باشد خشونت موجب اضطراب مردم و احساس ناامني آن ها به ويژه گروه هاي ضعيف و آسيب پذير مي شود. خشونت را رفتاري آگاهانه در نظر مي گيرند كه نتايج احتمالي آن ايجاد آسيب فيزيكي يا درد در فرد ديگري است. هدف از اين پژوهش شناسايي تاثير مسيرهاي حمل و نقل درون شهري بر رفتارهاي خشونت آميز ترافيكي شهروندان است. به عبارت ديگر با اصولي سازي زيرساخت هاي شهري، مهندسي ترافيك، طراحي فضاهاي شهري و اصلاح هندسي مسيرها ميتوان بر عدم بروز رفتارهاي خشونت آميز ترافيكي موثر واقع شد. روش انجام اين تحقيق علي – مقايسه اي تاثير متغير مستقل(مسيرهاي حمل و نقل درون شهري) بر متغير وابسته (رفتارهاي خشونت آميز ترافيكي شهروندان) با استفاده از تكنيك پيمايش و ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه بوده است. جامعه آماري شهروندان تهراني مناطق 22و 6 بوده اند كه با توجه به اصول شهرسازي دو منطقه فوق انتخاب گرديده اند (منطقه 22 به عنوان منطقه داراي اصول شهرسازي و مهندسي ترافيك و منطقه 6 به عنوان منطقه بدون رعايت اصول شهرسازي). شهروندان اين مناطق با نمونه گيري خوشه اي– تصادفي و به تعداد 384 نفر انتخاب شده و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 21 تجزيه و تحليل اطلاعات انجام گرفته است. يافته هاي اين تحقيق حاكي از آن است كه ميزان روئيت رفتارهاي خشونت آميز ترافيكي در منطقه اي كه زير ساخت هاي حمل و نقل (مسيرهاي حمل و نقل درون شهري) آن اصولي سازي نگرديده (منطقه 6) بيشتر از منطقه اي است كه مهندسي ترافيك در آن رعايت شده است (منطقه 22)

فاقد چكيده لاتين