تحليل فضايي كانون‌هاي جرم خيز در بافت كالبدي شهر پاكدشت

بزهكاري ازجمله مسائل و مشكلات اكثر شهرهاي امروزي است و تحليل فضايي جرائم شهري به شناسايي الگوهاي رفتاري مجرمانه، كشف كانون‌هاي جرم خيز و درنهايت به تغيير شرايط نابهنجار كمك مي‌نمايد. شهر پاكدشت با توجه به آمار وقوع جرائم سرقت رشد نسبتاً بالايي را داشته است لذا به‌عنوان محدوده موردپژوهش انتخاب‌شده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردي و ازلحاظ روش‌شناسي توصيفي ـ تحليلي مبتني بر مطالعات كتابخانه‌اي و بررسي‌هاي ميداني است. جامعه آماري اين پژوهش 302 فقره جرائم سرقت بوده است كه در دوره زماني 12.26/1392 تا 1.16/1395 (جرائم سرقت تعطيلات عيد نوروز سال‌هاي 1392 تا 1395) در محدوده قانوني شهر پاكدشت رخ‌داده است. براي كشف روند الگوي جرم‌خيزي از شاخص‌هاي كالبدي با 9 شاخص اعم از (عرض معبر، عمر بنا، كيفيت ساختماني، اندازه قطعات تفكيكي، نور و روشنايي معابر، پوشش معابر، وجود ساختمان‌هاي مخروبه، كيفيت كالبدي و مصالح ساختمان) با استفاده از رگرسيون وزني جغرافيايي (GWR) استفاده‌شده است. ميزان ضريب تعيين محلي (Local R2) در مورد مدل تأثير شاخص‌هاي كالبدي بر رخداد جرائم عددي بين (0.39- 0.000) را نشان مي‌دهد. نتايج يافته‌ها درواقع به‌صورت محلي و فضايي نشان مي‌دهد كه ميزان اثرگذاري شاخص‌هاي كالبدي در وقوع جرائم مثبت است و در قسمت‌هايي از شهر كه ميزان روشنايي و نورپردازي نامناسب بوده، ميزان وقوع جرائم نيز بالا بوده است.