عنوان مقاله :
ارزيابي اثر كشنده كوركومين و مشتقات آن بر عليه ليشمانيا ماژور در شرايط آزمايشگاهي
پديد آورندگان :
فولادوند ، مرادعلي دانشگاه علوم پزشكي بوشهر - دانشكده پزشكي، دانشكده پيراپزشكي، بيمارستان سلمان فارسي - گروه ميكروب و انگلشناسي , خرمي ، سليمان دانشگاه علوم پزشكي بوشهر - دانشكده پيراپزشكي - گروه علوم آزمايشگاهي , نعيمي ، بهروز دانشگاه علوم پزشكي بوشهر - دانشكده پيراپزشكي - گروه علوم آزمايشگاهي , فتوحي ، سهيلا دانشگاه باهنر كرمان - دانشكده دامپزشكي - گروه انگلشناسي دامپزشكي , محمدي ، خسرو دانشگاه خليجفارس بوشهر - دانشكده علوم - گروه شيمي
كليدواژه :
ليشمانيا ماژور , كوركومين , MTT , Vero
چكيده فارسي :
زمينه: ليشمانيا ماژور توسط پشه خاكيهايي از جنس فبوموتوموس منتقل شده و در انسان باعث زخمهاي جلدي ميشود.كوركومين از زردچوبه به دست آمده و مشتقات مختلفي از آن تهيه ميشود. در پژوهش حاضر اثر كوركومين و مشتقات كوركومين بر ليشمانيا ماژور در محيط برون تني مورد بررسي قرار گرفته است.مواد و روشها: كوركومين با خلوص 70 و 90 درصد و مشتقات آن يعني بيس دي متوكسي كوركومين BDMC، دي استيل كوركومينDAC، واناديل كوركومين 2 (CUR) VO، واناديل دي استيل كوركومين 2 (DAC)VO، اينديوم كوركومين 3 (CUR)In و گاليوم كوركومين 3 (CUR)Ga سنتز و غلظتهاي 50 تا 800 ميكروگرم/ ميليليتر آنها در گليسيرين تهيه گرديد. 106 پروماستيگوت ليشمانيا ماژور به هر چاهك پليت 96 خانه اضافه و 100 ميكروليتر از هر كدام از مشتقات كوركومين به آن افزوده شده و به مدت 24 ساعت در دماي 25 درجه سانتيگراد نگهداري شد. سنجش ميزان كشندگي تركيبات بر عليه ليشمانيا ماژور و همچنين بررسي اثر سمي آنها بر روي سلول هاي (vero) با استفاده از تست MTT ارزيابي گرديد.يافتهها: اثر كشنده كوركومين و مشتقات آن بر عليه ليشمانيا با افزايش غلظت داراي سير افزايندهاي بود. شاخص IC50 ضد ليشمانيايي كوركومين 70 و 90 درصد، بيس دي متوكسي كوركومين BDMC، دي استيل كوركومين DAC، واناديل كوركومين 2 (CUR)VO، واناديل دي استيل كوركومين 2 (DAC)VO، اينديوم كوركومين 3 (CUR)In و گاليوم كوركومين 3 (CUR)Ga بهترتيب عبارت بودند از ، 110، 93، 101، 103، 98، 103، 51 و 58 ميكروگرم/ ميليليتر و اثر كشنده اين تركيبات بر عليه سلولهاي (vero) نيز بهترتيب عبارت بودند از 33.1، 19، 21، 20.3، 17، 21، 25.3، 16 درصد.نتيجهگيري: گاليوم كوركومين و اينديوم كوركومين نسبت به كوركومين و ساير مشتقات، بيشترين اثر ضد ليشمانيايي را از خود نشان داده و در عين حال ايمنترين مشتقات كوركومين براي سلولهاي پستاندار بودند.