مطالعه هيستولوژي و هيستومتري غده پروستات متعاقب تجويز سرترالين در موش سوري بالغ

زمينه: سرترالين در كنار اثرات سودمند ضدافسردگي ممكن است داراي اثرات جانبي سوء بر روي سيستم تناسلي و باروري باشد. در سال‌هاي اخير، برخي عوارض جانبي سرترالين روي بافت‌هاي بدن تا حدودي نشان داده شده است. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير سرترالين در دوزهاي مختلف بر ساختار هيستولوژي و هيستومتري لوب‌هاي شكمي و قدامي غده پروستات موش سوري بالغ انجام شد.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، 20 سر موش سوري نر بالغ در چهار گروه شامل: گروه كنترل (بدون درمان) و گروه‌هاي دريافت‌كننده سرترالين با دوزهاي 5، 10 و 20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن حيوان به‌طور تصادفي و برابر تقسيم شدند. بعد از 42 روز، ابتدا موش‌ها آسان‌كشي شده، سپس نمونه‌هاي خون و بافت لوب‌هاي غده پروستات براي مطالعات هيستومورفومتري و هيستوشيمي جمع‌آوري شدند. يافته‌ها: نتايج حاكي از كاهش معني‌دار تعداد سلول‌هاي واحد‌هاي ترشحي لوب‌هاي شكمي و قدامي پروستات در گروه‌هاي سرترالين در مقايسه با گروه كنترل بود (0.05 p). ضخامت بافت پوششي واحد‌هاي ترشحي لوب‌هاي شكمي و قدامي پروستات در گروه سرترالين با دوز 20 ميلي‌گرم بركيلوگرم در مقايسه با گروه كنترل كاهش معني‌دار نشان داد (0.05 p). تستوسترون سرم در گروه‌هاي سرترالين وابسته به دوز در مقايسه با گروه كنترل، كاهش معني‌داري نشان داد (0.05 p).نتيجه‌گيري: سرترالين داراي تأثير منفي بر روي ساختار هيستوپاتولوژي و هيستومتري لوب‌هاي غده پروستات (شكمي و قدامي) مي‌باشد. با اين حال، انجام مطالعات باليني بيشتري براي ارزيابي اثرات منفي سرترالين بر روي سيستم تناسلي در انسان ضروري است.