تحليل محتواي قصص عصر صفوي با رويكرد اهداف سياسي و اجتماعي

تفريح و سرگرمي يكي از شناخته‌شده‌ترين اهداف قصه است. در اين مقاله، نشان داده خواهد شد كه قصه علاوه بر سرگرمي، نقش مهمي در اهداف و وضعيت سياسي و اجتماعي در عصر صفوي داشته است. بدين منظور، قصه‌هاي منثور عصر صفوي بر اساس رويكرد اغراض و اهداف تحليل شده است. اولين هدف مهم در قصص اين دوره، «تبليغ مباني مذهبي» است. نقالان در اين دوره، با تبليغ مذهب رسمي كشور، سعي در ترويج، تحكيم و تثبيت مباني مذهبي در ميان عامه داشته‌اند. مقصود ديگر قصص اين دوره، مباحث «سياسي و اجتماعي» در دو حوزۀ «نقال، در نقش تثبيت‌كننده/ شكل‌دهنده به هويت ايراني» و «نقال، در نقش موعظه‌گر سياسي ـ اجتماعي » بررسي خواهد شد. غرض ديگر قصص اين دوره، مباحث «روان‌درماني » است. متوني سرشار از خيال‌پردازي كه از طريق هم‌ذات‌پنداري يا فراموشي حاصل از غرقه‌گي، سبب سلامت افراد را فراهم مي‌آورده است. هدف ديگر قصص منثور عصر صفوي، «تفريحي و سرگرم‌كنندگي» است. بر اساس آمار مستخرج از قصه‌ها، نشان داده خواهد شد كه كدام يك از اهداف قصه در اين دوره، نسبت به اهداف ديگر داراي اهميت بيشتري بوده است و چرا.