رابطه سرمايه روان‎شناختي مديران باكيفيت زندگي كاري پرستاران و رضايت‎مندي مراجعين در شهر سمنان

زمينه و هدف: يكي از اهداف اصلي نظام سلامت، رضايت مندي مراجعين از خدمات ارائه شده است كه مي‌تواند نشان دهنده ميزان انطباق خدمات با كميت و كيفيت مناسب از نگاه آن‌ها باشد. هدف پژوهش حاضر، تعيين رابطه ي بين سرمايه ي روان شناختي مديران باكيفيت زندگي كاري پرستاران و رضايت مندي مراجعين است. مواد و روش ها: اين پژوهش همبستگي روي 371 نفر از پرستاران و مديران ارشد و مراجعين بيمارستان شفا شهر سمنان در سال 95- 1394 انجام شد. ابزارهاي جمع آوري داده ها شامل پرسش نامه سرمايه ي روان شناختي، كيفيت زندگي كاري و رضايت مندي مراجعين بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج به دست آمده در اين پژوهش نشان داد بين سرمايه ي روان شناختي مديران باكيفيت زندگي پرستاران (P 0.03) و رضايت مندي مراجعين (P 0.01) رابطه ي مثبت و معني‌داري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد اميدواري و خودكارآمدي مديران متغيرهايي هستند كه در پيش‌بيني متغير كيفيت زندگي كاري پرستاران داراي سهم معني‌داري مي‌باشند (P 0.01). همچنين متغير خوش‌بيني مديران تنها پيش‌بيني كننده رضايت‌مندي مراجعين بود (P 0.01). نتيجه‌گيري: ارتقاي سرمايه ي روان شناختي باعث ايجاد ارزش افزوده در عملكرد پرستاران و خدمات دهي مناسب و افزايش رضايت مندي مراجعين مي گردد؛ بنابراين انجام مداخلاتي در جهت افزايش سرمايه ي روان شناختي پيشنهاد مي گردد.