كمبود پرستاران مرد در بيمارستان ‎هاي ايران و جهان: يك مقاله مروري روايتي

زمينه و هدف: جنسيت، به عنوان يك عامل نامرئي، علي رغم نيازهاي آشكار و پنهان سازماني، موجب كمبود مردان در حرفه پرستاري شده است. هدف اين مقاله، مروري بر علل و موانع موجود و ارائه راه كارهايي براي رفع مشكل كمبود پرستاران مرد در بيمارستان ها است. مواد و روش ها: در اين مقاله مروري، ابتدا 96 مقاله ي انگليسي و فارسي با استفاده از جستجو در پايگاه هاي معتبر PubMed, Scopus, Web of Sciense و Scientific Information Database (SID) و كليدواژه‌هاي پرستار مرد، كمبود پرستار و رشته پرستاري در فاصله سال هاي 2008 تا 2018 بدون محدوديت در نوع مطالعه، شناسايي شدند. با بازخواني مقالات و بررسي بيشتر، 26 مقاله متناسب با موضوع و هدف مطالعه، براي نگارش مقاله حاضر مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌ها: ماهيت برخي دروس پرستاري، عدم اطلاعات كافي در مورد انتخاب رشته، باورهاي نادرستي چون زنانه دانستن حرفه، عدم رضايت از حرفه و فقدان حمايت هاي كافي موجب عدم تمايل يا عدم وجود شرايط استخدامي براي مردان و حتي ترك شغل شده است. به منظور دستيابي به اهداف مراقبتي اقداماتي همچون رفع موانع ورود به دانشگاه و استخدام، به‌كارگيري مربيان راهنما، ارزيابي موانع محيطي آموزشي و باليني، توانمندسازي، افزايش حقوق و مزايا، ارائه شيفت هاي داوطلبانه و راهنمايي پسران از دوران دبيرستان مطلوب به نظر مي رسد. نتيجه گيري: برخي عوامل به تنهايي يا توأم به صورت مرئي و نامرئي، مانع از حضور كافي و مناسب مردان در پرستاري شده است اما با شناخت علل و راه كارهايي كه براي از بين بردن آن در پرستاري وجود دارد همچنين با توجه به نقاط قوتي كه دليلي براي ورود مردان به پرستاري است، مي توان در جهت رضايت پرستار، بيمار و جامعه گام برداشت.