آيا الگوي خودمراقبتي اورم بر ابعاد سلامت جسمي افراد مبتلا به بتاتالاسمي ماژور مؤثر است؟

زمينه و هدف: بيماران مبتلا به تالاسمي از جمله افرادي هستند كه نيازمند دريافت آموزش خودمراقبتي هستند تا بتوانند با استفاده از آن و فراگيري اصول خود مراقبتي، بر افزايش كيفيت زندگي (سلامت جسماني و ابعاد آن) و غني‌تر كردن ساعات فراغت و ايجاد لحظات شاد و آرامش در زندگي‌شان ذينفع شوند. هدف اين مطالعه تعيين اثر الگوي خود مراقبتي اورم بر سلامت جسماني و ابعاد آن در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور بود. مواد و روش ها: اين مطالعه نيمه تجربي بر روي 80 بيمار مبتلا به تالاسمي كه شرايط لازم جهت شركت در مطالعه را داشتند انجام شد. افراد به صورت تصادفي به روش زوج و فرد، به دو گروه مداخله و كنترل (هر گروه 40 نفر) تقسيم شدند. پرسشنامه مورد استفاده در اين پژوهش، ابعاد جسمي پرسشنامه كيفيت زندگي SF36 بود. در ابتداي پژوهش هر دو گروه تحت مرحله پيش‌آزمون قرار گرفتند. سپس برنامه آموزشي مبتني بر الگوي خود مراقبتي اورم در قالب يك جلسه آموزشي براي گروه آموزش اجرا شد. در پايان، مجدداً پس‌آزمون از هر دو گروه گرفته شد. ضمناً مرحله پيگيري بعد از گذشت سه ماه اجرا شد. يافته‌ها: ميانگين نمره عملكرد جسمي، اختلال نقش به دليل سلامت جسمي، درد، سلامت جسمي و سلامت عمومي بيماران گروه مداخله پيش از شروع آموزش الگوي خودمراقبتي و سه ماه پس از مداخله، در مقايسه با قبل از مداخله به طور معني‌داري افزايش يافته است در صورتي كه ميانگين نمره اين چهار حيطه در بيماران گروه كنترل در مقايسه با قبل از مداخله كاهش يافته است. نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاكي از اثربخشي آموزش الگوي خود مراقبتي اورم بر روي افزايش سلامت جسماني آن‌ها و ابعاد آن (كاركرد اجتماعي، سلامت جسمي، كاركرد اجتماعي، درد، سلامت عمومي) است.