كيفيت زندگي سالمندان ساكن سراهاي سالمندان شهر كرد

زمينه و هدف: امروزه افزايش جمعيت سالمندان، منجر به افزايش ضرورت توجه به مفاهيم مرتبط با بهداشت و سلامت و كيفيت زندگي طي دهه‌هاي گذشته شده است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي كيفيت زندگي سالمندان ساكن در سراي سالمندان شهركرد انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي تحليلي است كه در سال 1398 روي 254 نفر از سالمندان ساكن سراي سالمندان شهركرد با روش نمونه‌گيري در دسترس انجام گرفته است. ابزار جمع‌آوري اطلاعات در اين مطالعه علاوه بر پرسشنامه متغيرهاي دموگرافيك، پرسشنامه كيفيت زندگي ليپاد (LEIPAD) بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و آزمون‌هاي كولموگروفاسميرنوف و آزمون‌هاي آماري آناليز واريانس يك طرفه و تي مستقل مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: 3/43% سالمندان در گروه سني 7060 سال بودند، ميانگين نمره كيفيت زندگي سالمندان 19/52 ±55/31 بود. ميانگين نمره كيفيت زندگي مردان 17/05 ±64/26 و زنان 17/64 ±46/23بود. بين ميانگين نمره كيفيت زندگي با جنس و وضعيت اقتصادي ارتباط معنادار وجود داشت (0/001=p) نتيجه گيري: مشكلات و چالش‌هايي در گستره‌ي عملكرد مبتني بر شواهد بخصوص در پرستاري وجود دارد و در بسياري از حوزه هاي پرستاري مطالعات محدود است. كمبود مطالعات تجربي و گسترده شواهد حاصل از اين مطالعات را تضعيف مي‌كند. پيشنهاد مي‌گردد پژوهش‌هاي تجربي و برنامه‌هاي مطالعاتي كشوري در اين زمينه انجام شود.