ارائه مدلي براي توسعه مثبت‌گرايي در مديران گروه‌هاي آموزشي دانشگاه‌هاي كشور

بدون عنوان

هدف اين مطالعه ارائه مدلي براي توسعه مثبت‌گرايي در مديران گروه‌هاي آموزشي دانشگاه‌هاي كشور بود. اين پژوهش كاربردي از نوع آميخته بود. جامعه پژوهش شامل مديران گروه‌هاي آموزشي استان گيلان به تعداد 150 نفر بود كه به روش تمام شماري همه آنها به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي شناسايي راهكارهاي توسعه مثبت‌گرايي در مديران گروه‌هاي آموزشي ادبيات داخلي و خارجي پژوهش مرور و 49 مولفه در قالب 8 بعد تنظيم و پرسشنامه‌اي براي آن ساخته شد كه روايي همگرا و واگراي آن تاييد و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ 92/0 بدست آمد. براي تحليل داده‌ها از روش تحليل عاملي اكتشافي و معادلات ساختاري با كمك نرم‌افزار Smart PLS2 استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه توسعه مثبت‌گرايي در مديران گروه‌هاي آموزشي داراي 49 مولفه و 8 بعد شامل بخشش، اميد، خوش‌بيني، كيفيت زندگي، انعطاف‌پذيري، تاب‌آوري، خودكارآمدي و شادي بود كه به‌ترتيب با بارهاي عاملي 83/0، 89/0، 66/0، 71/0، 80/0، 74/0، 78/0 و 75/0 بيشترين تاثير را بر توسعه مثبت‌گرايي در مديران گروه‌هاي آموزشي داشتند و مدل برازش مناسبي داشت.

فاقدچكيده