تاثير سلامت سازماني بر شايستگي اخلاقي كاركنان (مطالعه موردي)

بدون عنوان

پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير سلامت سازماني بر شايستگي اخلاقي كاركنان انجام شد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا مقطعي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش مديران و كارمندان شهرداري تهران (872 مدير و 16000 كارمند) بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران شامل 270 مدير و 540 كارمند محاسبه شد كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي نسبي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي محقق‌ساخته سلامت سازماني و شايستگي اخلاقي استفاده شد. روايي صوري، محتوايي و سازه ابزارها تاييد و پايايي پرسشنامه‌هاي سلامت سازماني و شايستگي اخلاقي و همه ابعاد آنها با روش ضرايب آلفاي كرونباخ بالاي 70/0 محاسبه شد. داده‌ها با روش‌هاي تحليل عاملي اكتشافي، معادلات ساختاري و آزمون تي به كمك نرم‌افزارهاي SPSS و LISREL تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه سلامت سازماني داراي 14 عامل و شايستگي اخلاقي داراي 8 عامل بود. سلامت سازماني بر شايستگي اخلاقي كاركنان تاثير مثبت و معنادار و مدل برازش مطلوبي داشت. همچنين ميزان سلامت سازماني و شايستگي اخلاقي كاركنان بالاتر از متوسط جامعه بود (05/0>P). بنابراين براي بهبود شايستگي اخلاقي مي‌توان سلامت سازماني مديران و كارمندان را از طريق كارگاه‌هاي آموزشي افزايش داد.

فاقدچكيده