بهينه سازي الگوي توزيع و پشتيباني در زنجيره تأمين سامانه آماد و پشتيباني در شرايط پويا و عدم قطعيت

تحقيقات انجام شده در زمينه تصميمات مديريت لجستيك و برنامه‌ريزي توزيع، نگرش يكساني به مؤلفه‌هاي مكانيابي و موجودي نظير مقدار سفارش، مقدار ذخيره اطمينان مراكز ذخيره‌سازي موجودي و جوابگويي به تقاضاها‌ دارند. هدف اصلي اين مقاله تصميم‌گيري در مسائل لجستيك نظامي است كه در آن ضمن مكان‌يابي مراكز پشتيباني، هزينه‌هاي مسئله حداقل و زمان رسيدن محموله‌ها به مناطق پيش‌بيني‌شده نيز حداقل گردد و درنتيجه سطح سرويس‌دهي كه منجر به رضايتمندي يگان‌ها مي شود حداكثر گردد. در اين مقاله به مسئله مكان­يابي و موجودي در يگان‌هاي پشتيباني در شرايط پويا و عدم قطعيت در قالب برنامه­ريزي رياضي سه سطحي پرداخته‌شده است. در اين مقاله پشتيباني مناطق به‌عنوان سطح اول و پشتيباني يگان‌ها يا مراكز توزيع به‌عنوان سطح دوم و يگان‌ها به‌عنوان سطح سوم در نظر گرفته شده است، مسئله تحقيق تعيين تعداد و مكان استقرار واحدهاي پشتيباني (انبارها) و سطح موجودي آنها و تخصيص يگان‌ها يا واحد پشتيباني مستقيم (به‌صورت سيار يا ثابت) جهت تامين كالا هاي مورد نياز مي‌باشد به‌طوري‌كه ضمن كاهش هزينه كل در كوتاهترين زمان ممكن براي چابكي، پشتيباني به شكل مطلوب‌تر و علمي‌تري با افزايش رضايتمندي انجام‌گيرد و بتواند تمام واحدها در هر دوره زماني به‌طور كامل با سطح قابل‌قبول تحت پوشش قرار دهد مدل ارائه شده چند كالايي و چند دوره‌اي تحت شرايط عدم قطعيت در ميزان تقاضا و هزينه‌ها مي‌باشد. در ادامه مدل پيشنهادي با رويكرد فازي با استفاده از رويكرد برنامه‌ريزي امكاني محدوديت شانسي را با ارائه‌ي شاخص فازي جديد كه حالت توسعه‌يافته‌ي شاخص اعتبار است با نرم‌افزار GAMS 24 حل شده است.