تجارب زيسته معلمان از منزلت اجتماعي به منظور ارائه مدلي براي آموزش و پرورش دولتي ايران

بدون عنوان

پژوهش حاضر با هدف شناسايي تجارب زيسته معلمان از منزلت اجتماعي و ارائه مدلي مناسب در دو بخش كيفي و كمي انجام شد. در بخش كيفي از رويكرد پديدارشناسي توصيفي استفاده شد. از 13 نفر از معلمان نمونه با روش نمونه­گيري هدفمند ملاك­محور، مصاحبه نيمه ­ساختاريافته اكتشافي به عمل آمد. روش تحليل داده­ها در بخش كيفي، پديدارشناسي توصيفيِ كلايزي بود. يافته­ هاي بخش كيفي نشان داد كه منزلت اجتماعي معلمان بر مبناي سه مقوله تعريفِ منزلت اجتماعي، بازدارندگيِ منزلت اجتماعي و ارتقاءبخشي منزلت اجتماعي شكل گرفته است. در بخش كمي، روش پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي و جامعه آماري معلمان مقاطع مختلف شاغل در آموزش‌ و پرورش دولتي ايران بوده كه از اين تعداد به روش نمونه گيري سهل الوصول420 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ­ها پرسشنامه محقق­ ساخته برگرفته از بخش كيفي بود كه اعتبار محتوايي آن توسط تعدادي از متخصصان تأييد گرديد. پايايي ابزار نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ بالاتر از مقدار 7/0 برآورد گرديد. داده ­ها در بخش كمي با استفاده از نرم افزار SPSS و Smart Pls مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ­هاي بخش كيفي نشان داد كه منزلت اجتماعي معلمان بر مبناي سه مقوله تعريفِ منزلت اجتماعي، بازدارندگيِ منزلت اجتماعي و ارتقاءبخشي منزلت اجتماعي شكل گرفته است. نتايج بخش كمي نيز نشان داد كه الگوي ارائه شده از تجارب زيسته معلمان از برازش كافي برخوردار بوده است.

فاقد چكيده