عنوان مقاله :
تاثيرتبيين روابط بين سكوت سازماني و تعهد سازماني بر مسئوليت پذيري
عنوان به زبان ديگر :
Impact of Relationship between Organizational Silence and Organizational Commitment on Social Responsibility
پديد آورندگان :
كيخا، احمد دانشگاه تهران - دانشكدة علوم تربيتي و روانشناسي - گروه مديريت و برنامه ريزي آموزشي، ايران , ميركمالي، محمد دانشگاه تهران - دانشكدة علوم تربيتي و روانشناسي - گروه مديريت و برنامه ريزي آموزشي، ايران , ابراهيمي، بهادر دانشگاه علامه طباطبايي - گروه حسابداري، دانشكدة مديريت و حسابداري، تهران، ايران
كليدواژه :
سكوت سازماني , تعهد سازمان , مسئوليتپذيري , آموزش عالي , دانشگاه
چكيده فارسي :
د‌انشگاه‌ها به عنوان موتور محرك د‌ر د‌ستيابي جوامع به ابعاد گوناگون توسعه نقش كليد‌ي ايفا مي‌كنند. مهمترين سرمايه و مزيت رقابتي هر سازماني نيروي انساني آن است و د‌ر دانشگاه نيز كاركنان نقش اثرگذاري د‌ر چگونگي عملكرد دانشگاه د‌ارند. هد‌ف پژوهش حاضر، تبيين روابط بين سكوت سازماني و تعهد سازماني بر مسئوليتپذيري اجتماعي كاركنان است كه با توزيع 132 پرسشنامه ميان كارمند‌ان دانشگاه، نتايج ما مبتني بر روش معاد‌له‌هاي ساختاري نشان ميد‌هد كه سكوت سازماني بر مسئوليتپذيري اجتماعي، و مسئوليتپذيري اجتماعي بر تعهد سازماني اثر مثبت و معناد‌اري د‌ارند. همچنين نتايج بيانگر اين است كه سكوت سازماني بر تعهد سازماني از طريق متغير ميانجي مسئوليتپذيري اجتماعي اثر منفي و معناد‌اري د‌ارد. د‌ر پايان پژوهش پيشنهاد‌هاي پژوهشي و اجرايي بيان مي‌شود.
چكيده لاتين :
Universities, as a driving force in any country, play a key role in achieving various aspects of development. The most important asset and competitive advantage of any organization are its human resources. University employees, too, play a striking and influential role in the quality of the performance of their organization. Therefore, it is very important to address issues related to employees’ performance. The aim of this study was to explain the relationships between organizational silence and organizational commitment and their effect on employees’ social responsibility. Data were gathered through questionnaires distributed among 132 employees and were analyzed by structural equation technique. The results show that organizational silence has a positive and significant effect on social responsibility. Social responsibility has a positive and significant effect on organizational commitment. Also, results confirm the negative and significant effect of organizational silence variable on organizational commitment through the mediating variable of social responsibility. Finally, suggestions have been made for executives and researchers.
عنوان نشريه :
فرايند مديريت و توسعه
