مدلسازي پوياي توسعه سرمايه انساني در سازمان هاي دولتي

Dynamic Model of Human Capital Development

اين پژوهش به منظور ارائه مدلي براي توسعه سرمايه انساني در سازمان هاي دولتي ايران انجام شده است. از آنجايي كه توسعه سرمايه هاي انساني به منظور استفاده از پتانسيل هاي كاركنان در جهت رسيدن پويايي و تحول است، لذا لازمه رسيدن به اين هدف با توسعه سرمايه هاي انساني امكان پذير است. محور توسعه، آموزش و پرورش كاركنان در سازمان است و تحقق آن مستلزم تغيير در آگاهي، نگرش و رفتار منابع انساني است. جامعه آماري پژوهش وزارت نفت جمهوري اسلامي ايران بود و خبرگان سازمان براساس شرايط خاص خبرگي به عنوان نمونه آماري انتخاب و براي پاسخ گويي به سوالات و انجام مصاحبه هاي لازم در نظر گرفته شدند. اين پژوهش مدل توسعه سرمايه انساني را مدل پويا تصور كرده است و عقيده دارد كه متغيرهاي مداخله كننده در توسعه سرمايه هاي انساني در گذر زمان در حال تغيير هستند. از اين رو رويكرد مورد استفاده براي طراحي مدل توسعه سرمايه هاي انساني در سازمان هاي دولتي، رويكر پويايي سيستم است. به همين منظور ابتدا كار با بررسي اوليه در خصوص موضوع مورد نظر آغاز شد و با مرور ادبيات و مباني نظري به همراه انجام مصاحبه باز از خبرگان وزرات نفت، مدل مفروض سيستم هاي پويا طراحي شد. مرز سيستم و روابط بين آن ها از طريق خبرگان تعيين گرديد و بعد از آن اقدام به شبيه سازي مدل پويايي سيستم در محيط نرم افزار ونزيم گرديد. رويكرد سناريو نويسي از نوع رويكرد سناريو نويسي سازش گرا بود و در مجموع تعداد 10 سناريو براي توسعه سرمايه ي انساني در سازمان هاي دولتي در نظر گرفته شد. از سناريو هاي طراحي شده، 3 سناريو "بهبود متغير حالت سرمايه ساختاري"، "بهبود تسهيم دانش" و "بهبود جذب دانش" جز سناريو هاي ضعيف شناسايي شدند و سناريو "بهبود همزمان تسهيم دانش، بكارگيري و جذب دانش" جز سناريوهاي متوسط قرار گرفت و سناريو هاي "بهبود قابليت دسترسي به اطلاعات در سازمان" و "بهبود همزمان برنامه هاي نرم افزاري براي آموزش و توسعه" و "قابليت دسترسي به اطلاعات در سازمان" از نوع سناريو هاي مناسب تشخيص داده شدند. سناريو "بهبود همزمان اعتماد، روابط متقابل خارج سازماني و دانش موجود در سازمان" از نوع سناريو قوي بود و در نهايت سناريو "بهبود توانايي كاركنان" به عنوان جذاب ترين سناريو اين پژوهش شناسايي گرديد. وزارت نفت براي توسعه سرمايه انساني مي تواند با خط مش گذاري در ارتباط با بهبود توانايي كاركنان اقدام كند. اين عامل از اين نظر كه 2 وجه ذهني و عيني دارد مي تواند كاركنان را هم از نظر رواني (افزايش اعتماد بنفس و افزايش عزت نفس) و هم از نظر افزايش تجربه، مهارت و دانش لازم در سايه آموزش هاي مناسب و به هنگام، در ارتباط با انجام وظايف آماده كرده و به سطح قابل قبولي از بهره وري در وزارت نفت نزديك نمايد.

The potential of human capital can help the organization to achieve dynamism and transformation, achieving this goal is possible with the development of human capital in the organization. The axis of development is the education of the staff and its realization requires a change in the consciousness, attitude and behavior of human resources. Therefore, this research has been conducted to provide a model for the development of human capital in Iranian government agencies. The statistical population of the research is the governmental organizations of the Islamic Republic of Iran and the experts of the organization were selected as the statistical sample based on specific circumstances and were considered for answering questions and conducting necessary interviews. The boundary between the system and the relationships between them was determined by the experts and then attempted to simulate the dynamic systems model in the software environment. The results showed that among the 9 scenarios, the scenario "Improvement of Trust, Mutual Outside Organizations and Knowledge in the Organization" was a strong scenario and finally, the "Improvement of Staff Ability" scenario was identified as the most attractive scenario for this research. Government agencies for human capital development can work in line with improving staffing abilities. Because of the fact that there are two objective and objective facets, this factor can provide employees both psychologically and in terms of enhancing the experience, skills and knowledge required in the light of appropriate and timely training in relation to their duties.