جايگاه تقيّه در فعاليت هاي اطلاعاتي

زمينه و هدف: مسئله‌‌اي كه تحقيق ‌حاضر در‌صدد بررسي آن است، عبارت از تبيين جايگاه «تقيه»؛ در فعاليت‌هاي اطلاعاتي است‌. دقت در سيره سياسي پيامبر‌اكرم(ص) و ائمه معصومين عليهم‌السلام و آراي ‌فقها، اعم از شيعه و سنّي، حاكي از اهميت شايان توجه راز‌داري‌، كتمان اسرار و حفاظت از خود و اطلاعات داراي اهميت در برابر دشمنان در زندگي است ‌و‌«اصل تقيه»؛ به‌مثابه يك ساز‌وكار و همچنين روش كارآمد، ‌در فعاليت‌هاي سياسي، اجتماعي، اطلاعاتي، امنيتي و حفاظتي، كاربردهاي ارزشمندي دارد. «تقيه» به‌مفهوم پوشيده داشتن اعتقادات‌ و باورها از رقيب و دشمن احتمالي و ترسيدن از خطر و اقدام به رفتار و واكنش مناسب در برابر تهديدات است. كاربرد تقيه در فقه اسلامي و در آراء فقها مبتني بر قواعد فقهي‌: اكراه واضطرار، الاهم فالاهم، و مرتبط با اصولي مانند‌: رازداري وكتمان اسرار، توريه و مصلحت است. روش‌شناسي: تحقيق حاضر از نوع تحقيقات كيفي است كه با بهره‌گيري از روش‌شناسي توصيفي‌، تحليلي و بهره‌گيري از روش اسنادي وكتابخانه‌اي انجام مي‌گيرد و محقق با استفاده از داده‌ها و اطلاعات موجود در قرآن، سيره ائمه معصومين عليهم السلام و فقهاي اسلام به تجزيه وتحليل ‌داده‌ها و تشريح جايگاه تقيه در فعاليت‌هاي اطلاعاتي مي‌پردازد. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: اصل تقيه با تكيه بر قواعدي مانند الاهم فالاهم‌، توريه‌، رازداري‌،كتمان سرّ،‌ اكراه‌، اضطرار و مصلحت؛ سازوكاري ‌مهم براي مصون‌سازي خود و سازمان ازخطرهاي احتمالي دشمن است و فقهاي شيعه به‌طور اجتماعي كاربرد آن را مبتني بر قواعد فقهي ‌در فعاليت‌هاي اطلاعاتي جايز تلقي كرده‌اند.