بررسي تاثير آلودگي داروي ايبوپروفن بر روي تغييرات ژنتيكي گورخرماهي به روش QPCR

زمينه و هدف: داروي ايبوپروفن به عنوان يك آلاينده دارويي، اثرات مخرب و در برخي موارد جبران ناپذيري بر موجودات آبزي و به طور كلي موجودات زنده مي گذارد كه در بسياري از مواقع اين اثرات به صورت تخريب هاي ژنتيكي و آسيب به ساختار DNA مي باشد.هدف اين تحقيق بررسي تاثيرات غلظت هاي مختلف داروي ايبوپروفن در تخريب و آسيب به ساختار DNA در گورخرماهي مي باشد.روش كار: در اين مطالعه تغييرات ژنتيكي ژن P53 و بيان آن در گورخرماهي پس از مواجه دو هفته اي با غلظت هاي 0.1، 1 و 10 ميلي گرم بر ليتر ايبوپروفن در شرايط آزمايشگاهي بررسي شد. در انجام اين تحقيق گورخرماهي به مدت دو هفته در معرض غلظت هاي ذكر شده قرار گرفتند و پس از آن استخراج RNA از آن ها صورت گرفت، با استفاده از روش QPCR نتايج به دست آمده مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.يافته ها: نتايج نشان دادند كه غلظت كم دارو يعني 0.1 ميلي گرم بر ليتر تاثيري بر بيان ژن P53 نداشته است، در حالي كه در دو غلظت ديگر كه به ترتيب 1 و 10 ميلي گرم بر ليتر ايبوپروفن بودند، نشان داده شد كه اختلاف معناداري بين كنترل و نمونه حاوي دارو بوده است، كه در نتيجه آن، ژن P53 به ميزان زيادي بيان شده است.همچنين براي ژن كنترل داخلي كه GAPDH بود، در كمترين غلظت دارو هيچ گونه اختلاف معناداري بين نمونه تيمار و كنترل مشاهده نشد، در حالي كه در تيمارهاي بعدي اختلاف معنادار در حد بسيار كم بين نمونه كنترل و تيمار مشاهده شد.