بررسي تطبيقي مؤلّفه هاي پايداري در داستان زنده باد كميل (محسن مطلق) و رجال في الشّمس (غسّان كنفاني)

در ايران و فلسطين كه هركدام متحمّل جنگ، دردها و رنج هاي بسياري براي دفاع از وطن شدند، شاعران و نويسندگاني از جنس مردم براي رساندن پيام آزادي برخاستند. در ايران، محسن مطلق يكي از رزمندگان دفاع مقدّس، با بازگويي خاطرات جنگ سعي داشت تا به‌گونه اي ديگر از مام وطن دفاع كند و در فلسطين نيز، غسّان كنفاني كه خود براي اوّلين بار تعبير «ادبيّات مقاومت» را به كار برد، آثاري به صورت تمثيلي و نمادين، براي بيداري مردم و تشويق آن ها به دفاع از وطن و مبارزه با بيداد و تجاوزگري خلق كرد؛ بنابراين، در نوشتار پيش رو به منظور بررسي مضامين مشترك ادبيّات مقاومت در دو اثر شاخص از ايران و فلسطين، داستان زنده باد كميل از محسن مطلق و رجال في الشّمس از غسّان كنفاني به صورت تطبيقي واكاوي و مؤلّفه‌هاي پايداري هريك از آن ها مشخّص شده است. مهم ترين مؤلّفه در داستان زنده باد كميل، تلاقي حماسه و عرفان، شهادت طلبي، دفاع از ميهن و حفظ آزادي است؛ امّا در داستان رجال في الشّمس نويسنده سعي در بيداري مردم براي دفاع از ميهن، اعتراض و مبارزه با ستم و ايستادگي دربرابر رژيم اشغالگر قدس را دارد.