بررسي غلظت فرمالدئيد در هواي يك اتاق تشريح و ارتباط آن با عوامل محيطي

مقدمه و هدف: فرمالدئيد ماده اي ضدعفوني كننده و نگهدارنده است كه براي حفظ و موميايي كردن جسد استفاده مي شود. آژانس بين المللي تحقيقات سرطان (IARC: International Agency for Research on Cancer) اين تركيب را در گروه سرطان زاي انساني (A1) طبقه بندي كرده است؛ بنابراين، هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان مواجهه با بخارات فرمالدئيد در يك سالن تشريح و ارتباط آن با عوامل محيطي است. روش كار: اين پژوهش توصيفي در بهار و تابستان 1398 در سالن تشريح دانشگاه علوم پزشكي مازندران انجام شد. به منظور نمونه برداري و تجزيه نمونه ها با استفاده از روش نايوش 3500 تعداد 36 نمونه هوا در ارتفاع 1/5 متري از سطح زمين با ايمپينجر برداشت و با دستگاه اسپكتروفتومتر در طول موج 580 نانومتر تحليل شد. در طول نمونه برداري عوامل محيطي مؤثر بر آلاينده هاي هوا ثبت شد. يافته ها: نتايج نشان داد حداقل، ميانگين و حداكثر غلظت فرمالدئيد به ترتيب 0/0039، 0/233±0/229 و 1/0918 قسمت در ميليون (PPM: Part Per Million) قسمت هوا بود. ميانگين غلظت فرمالدئيد از حدود مجاز توصيه شده (Recommended Exposure Limit (REL مؤسسه ايمني و بهداشت شغلي آمريكا بيشتر ولي از حدود مجاز شغلي كشور كمتر است. همچنين بين ميانگين غلظت در ايستگاه هاي نزديك به جسد و دور از آن اختلاف معناداري وجود داشت (p=0/001). بين عوامل محيطي مانند دما، رطوبت، سرعت جريان هوا در محيط و ميزان جريان هاي ورودي با غلظت فرمالدئيد رابطه معني داري وجود ندارد. نتيجه گيري: غلظت بخارات فرمالدئيد در هواي محيط سالن تشريح مي تواند از حدود مجاز فراتر رود؛ بدين معنا كه كاركنان، دانشجويان و مدرسان سالن تشريح به طور مداوم در تماس با غلظت هاي بالاي بخارات فرمالدئيد و درنتيجه احتمال ابتلا به عوارض آن هستند؛ بنابراين، انجام اقدامات كنترل فني و مهندسي و مديريتي براي كاهش غلظت بخارات فرمالدئيد در هواي اتاق تشريح پيشنهاد مي شود.