تأثير آموزش گروهي برنامه كاربرد عملي مهارت‌هاي ارتباط صميمانه (PAIRS) در ارتقاء رضايتمندي، سازگاري، احساسات مثبت و صميميت زناشويي زوج‌ها

پيش زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين اثر بخشي آموزش گروهي برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه در ارتقاء رضايتمندي، سازگاري، احساسات مثبت و صميميت زناشويي زوج ها انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مداخله اي تجربي از نوع پيش آزمون پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل است. جامعه اين پژوهش را كليه زوج هاي مراجعه كننده به سراي سلامت گل ها فاطمي در نيمه دوم سال 1392 تشكيل مي دادند. با استفاده از نمونه گيري در دسترس، نمونه اي به حجم 40 نفر (20 زوج) انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي رضايت زناشويي، سازگاري زن و شوهر، احساسات مثبت و صميميت زناشويي استفاده شد. برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه در 13 جلسه به گروه آزمايش آموزش داده شد اما گروه كنترل مداخله اي دريافت نكردند. براي تحليل داده ها از نرم افزار آماري SPSS20 و روش تحليل كوواريانس چند متغيره (MANCOVA) استفاده گرديد. يافته ها: نتايج حاكي از آن بود كه آموزش گروهي برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه باعث ارتقاء رضايتمندي، سازگاري، احساسات مثبت و صميميت زناشويي زوج هاي گروه آزمايش در مراحل پس آزمون و پيگيري شده است. بحث و نتيجه گيري: مشاوران و درمانگران خانواده و ازدواج مي توانند از اين برنامه آموزشي در جهت شكوفاسازي روابط زوج ها و پيشگيري از بروز مشكلات زناشويي استفاده نمايند.