بررسي نتايج حاصل از درمان توسط تكنيك‌هاي كمك باروري در بيمارستان شهيد بهشتي اصفهان

مقدمه: امروزه استفاده از تكنيك‌هاي كمك باروري، مشكل بسياري از افراد نابارور را برطرف نموده است. تكرار سيكل‌هاي درماني، صرف وقت و هزينه‌ي به نسبت زياد و مشكلات احتمالي ناشي از بيهوشي‌هاي مكرر، محققين را به سمت يافتن راه‌هايي براي پيش‌بيني ميزان موفقيت هر يك از تكنيك‌ها هدايت نموده است. اين تحقيق، با هدف بررسي ميزان موفقيت روش‌هاي كمك باروري انجام گرفت. روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر، گذشته نگر بود و جمعيت مورد مطالعه، 71 زوجي بودند كه طي شش ماهه‌ي اول سال 1392 جهت انجام تكنيك‌هاي كمك باروري به مركز درمان ناباروري شهيد بهشتي شهر اصفهان مراجعه كرده بودند. معيار اصلي در حصول نتايج، بارداري باليني دو هفته پس از قرار دادن جنين در رحم مادر بود. اطلاعات مورد نياز مانند سن و نتايج آزمايش‌هاي مايع مني و نيز نتيجه‌ي حاصل از انجام تكنيك‌هاي كمك باروري، از پرونده‌ي اين بيماران استخراج شد. يافته‌ها: از كل زوج‌هاي تحت بررسي، 42 مورد تحت درمان به روش تلقيح داخل رحمي اسپرم (IUI يا Intrauterine insemination) و 29 مورد تحت درمان به روش لقاح آزمايشگاهي (IVF/ICSI يا In vitro fertilization/Intracytoplasmic sperm injection) قرار گرفتند. از 42 دوره IUI، 10 دوره‌ي موفق (23/8 درصد) و از 29 دوره IVF/ICSI نيز 7 دوره‌ي موفق (24/1 درصد) ديده شد. ميانگين سني زنان و مردان و مدت زمان ناباروري در دو گروه موفق و ناموفق در مورد روش IUI اختلاف آماري معني‌داري نداشت. در حالي كه اين ميانگين در مورد روش IVF/ICSI معني‌دار بود. ميان پارامتر‌هاي اسپرمي نيز بين دو گروه موفق و ناموفق در گروه درماني IUI ارتباط آماري معني‌داري يافت نشد، اما در مورد گروه درماني IVF/ICSI درصد اسپرم‌هاي سريع به صورت معني‌داري در دو گروه موفق و ناموفق متفاوت بود. نتيجه‌گيري: آناليز مرسوم مني و سن زن و شوهر نمي‌توانند پيش‌بيني كننده‌ي نتايج استفاده از روش IUI باشند، اما ميزان موفقيت روش IVF/ICSI در موارد سن پايين‌تر زوجين، همچنين مدت زمان ناباروري كمتر و پارامترهاي اسپرمي بهتر، افزايش مي‌يابد.