بررسي تأثير باكتريوفاژ جدا شده از نمونه‌هاي آب بيمارستان بر سويه‌هاي مقاوم به درمان (MDR) سودوموناس آئروژينوزا

مقدمه: مقاومت عفونت‌‌هاي باكتريايي به آنتي‌بيوتيك‌ها به علت مصرف بيش از حد آنتي‌‌بيوتيك‌ها و مكانيسم‌هاي متعدد مقاومت به آن‌ها توسط باكتري‌ها رو به افزايش است. باكتري‌هاي مقاوم به چند دارو (MDR يا Multidrug resistance) در بخش‌هاي مختلف بيمارستان از جمله بخش مراقبت‌هاي ويژه (ICU يا Intensive care unit)، باعث بروز عفونت‌هاي مهم بيمارستاني شده‌اند كه درمان آن‌ها با آنتي‌بيوتيك‌ها را با مشكل مواجه ساخته است. استفاده از روش‌هاي جايگزين مانند استفاده از باكتريوفاژها، يكي از راه‌هاي حل اين معضل است. باكتريوفاژها يكي از عوامل مهم ضد باكتريايي مي‌باشند كه به طور اختصاصي به باكتري‌هاي ميزبان خود حمله مي‌كنند و باعث انهدام آن‌ها مي‌شوند. هدف از اين مطالعه، جداسازي فاژهاي اختصاصي سودوموناس آئروژينوزا و بررسي تأثير آن‌ها بر روي سويه‌هاي مقاوم به چند دارو سودوموناس آئروژينوزا بود. روش‌ها: در يك مطالعه‌ي مقطعي در سال 1392، جدايه‌هاي سودوموناس آئروژينوزا از نمونه‌هاي كلينيكي ﺑﻴمـﺎران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه ﺑـﻪ روش بيوشيميايي ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻫﻮيت شد. ﺳﭙﺲ، اﻟﮕﻮي ﻣﻘﺎوﻣﺖ آﻧﺘﻲ‌ﺑﻴﻮﺗﻴﻜﻲ آن‌ﻫﺎ با استفاده از روش ﻛﺮبي ﺑاﺋﺮ بر طبق دستورالعمل CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) ﺗﻌﻴـﻴﻦ و به عنوان انديكاتور ميزبان جهت جستجوي فاژ از منابع آب استفاده گرديد. يافته‌ها: 42 سويه‌ي سودوموناس آئروژينوزا از بخش مراقبت‌هاي ويژه به دست آمد. الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي نشان داد كه 88 درصد ايزوله‌ها به آميكاسين، 90 درصد به سفي‌پيم، 85 درصد به سفتازيديم، 90 درصد به جنتامايسين، 75 درصد به ايمي‌پنم و مروپنم و همچنين 95 درصد جدايه‌ها به سيپروفلوكسازين مقاوم بودند. در آزمايش‌هاي جداسازي فاژ، تنها از نمونه‌ي آب فاضلاب بيمارستان باكتريوفاژ ليتيك جداسازي شد و باكتريوفاژ جداسازي شده بر روي سودوموناس آئروژينوزاهاي غير مقاوم به چند دارو و 3 سويه‌‌ي باكتري گرم منفي ديگر تأثيري نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به مقاومت سودوموناس آئروژينوزا به آنتي‌بيوبيك‌هاي رايج استفاده از روش‌هاي درماني جديد مانند فاژدرماني افق جديدي را در درمان عفونت‌هاي باكتري كه به تمامي آنتي بيوتيك‌ها مقاومند باز مي‌كند.