بررسي توزيع دوز در اسكنر CT با استفاده از فانتوم‌هاي Polymethyl methacrylate (PMMA) استوانه‌اي

مقدمه: هدف از اين تحقيق، بررسي تأثير اندازه‌ي بيمار بر مقدار و توزيع دوز CT (Computed tomography) بر اساس فانتوم‌هاي استوانه‌اي استاندارد پلي‌متيل‌ متااكريليك (PMMA يا Polymethyl methacrylate) بود. روش‌ها: در اين تحقيق، يك روش فيلم دوزيمتري دو بعدي با استفاده از فيلم‌هاي راديوگرافي ارايه ‌شد و با به‌ كارگيري فانتوم‌هايي با قطرهاي 10، 16، 24 و 32 سانتي‌متر، تأثير اندازه‌ي بيمار بر توزيع دوز و ميزان دوز دريافتي مورد بررسي قرار گرفت. براي ساخت فانتوم‌هاي استوانه‌اي، از ورقه‌هاي پرسپكس استفاده‌ شد. با انجام كاليبراسيون مناسب توزيع دوز دو بعدي به وسيله‌ي فيلم دوزيمتري در اين فانتوم‌ها، در طي يك دور چرخش گانتري اندازه‌گيري ‌شد. يافته‌ها: توزيع دوز در فانتوم‌هاي استوانه‌اي به ‌خصوص در نواحي نزديك‌تر به سطح متقارن نبود. افزايش عرض پرتو، مقدار دوز دريافتي در مقطع فانتوم را افزايش ‌داد. با افزايش قطر فانتوم، دوز دريافتي در ناحيه‌ي مركزي فانتوم نسبت به سطح آن به ميزان بيشتري كاهش يافت؛ به گونه‌اي كه در فانتوم استوانه‌اي به قطر 16 سانتي‌متر، دوز دريافتي در ناحيه‌ي مركزي فانتوم به 65 درصد دوز دريافت ‌شده بر روي سطح آن كاهش يافت. در حالي كه اين كاهش، براي فانتوم استوانه‌اي به قطر 24 سانتي‌متر، 45 درصد و براي فانتوم استوانه‌اي به قطر 32 سانتي‌متر، 35 درصد بود. نتيجه‌گيري: توزيع دوز در مقطع بدن كودكان بيمار يكنواخت‌تر است و بسيار متأثر از تضعيف ناشي از تخت و حركت اضافه تيوپ است كه منجر به عدم تقارن توزيع دوز مي‌شود. دوز دريافتي كودكان بيمار نسبت به بزرگ‌سالان با mAs يكسان بيشتر ‌است.