پلي‌مورفيسم تكرار GGC در ژن 1/GSPT3eRF و ارتباط آن با خطر ابتلا به سرطان كولوركتال

مقدمه: سرطان كولوركتال، سومين علت مرگ ناشي از سرطان در بين مردان و چهارمين عامل در بين زنان در ايران مي‌باشد. پروتئين 1GSPT/3eRF (عامل شماره‌ي 3 ختم ترجمه‌ي يوكاريوتي) يك GTPase وابسته به 1eRF است كه در يك كمپلكس واسطه سبب پايان ترجمه در يوكاريوت‌ها مي‌شود. علاوه بر نقش آن در پايان ترجمه، عامل ختم يوكاريوت شماره‌ي 3 (3eRF) در چندين فرايند سلولي از جمله تنظيم سيكل سلولي و عبور از مرحله‌ي 1G به مرحله‌ي S در سيكل سلولي، سازمان‌بندي سايتواسكلتون، mRNA decay، بازسازي ريبوزم و آپوپتوز شركت مي‌نمايد. شواهد متعددي بر اساس مطالعات پيشين بر روي پلي‌مورفيسم تكرارهاي n (GGC) (پلي‌گلايسين) كه بر روي اگزون 1 ژن 1GSPT/3eRF قرار دارد، از وجود نقش عوامل ترجمه‌ي يوكاريوتي در ايجاد سرطان حمايت مي‌كنند. روش‌ها: در اين مطالعه، تعداد تكرارهاي آللي ريز ماهواره‌ي n (GGC) در ژن 1GSPT/3eRF در 153 بيمار با سرطان كولوركتال و 280 فرد به عنوان شاهد در جمعيت اصفهان تعيين شد. بسط‌هاي GGC توسط تكنيك PCR (Polymerase chain reaction) تكثير گرديد و تعداد تكرار GGC به وسيله‌ي الكتروفورز بر روي ژل پلي‌آكريلاميد و به وسيله‌ي تعيين توالي به دست آمد. آلل‌هاي تعيين توالي شده به عنوان نشانگرهاي مخصوص براي تعيين دقيق تعداد تكرارها استفاده شد. يافته‌ها: چهار طول متفاوت از تكرارهاي GGC در محدوده‌ي 12، 11، 10 و 7 تكرار مشاهده شد. بيشترين فراواني ژنوتيپي در بين افراد شاهد و مورد هموزيگوت‌ها با طول 10 تكرار مشاهده شد. ارتباط مستقيمي بين حضور آلل Gly-12 و خطر ابتلا به سرطان روده‌ي بزرگ مشاهده شد (2/7 = OR، 0/0400 = P). همچنين، ميان تعداد تكرارهاي پلي‌مورفيسم ژن 1GSPT/3eRF و توارث بيماري ارتباط معني‌داري مشاهده شد (10/7 = OR، 0/0001 = P). نتيجه‌گيري: مطالعه‌ي حاضر نشان داد كه افراد حامل آلل 12 تكرار در خطر بيشتري براي ابتلا به سرطان روده‌ي بزرگ مي‌باشند