اثر امواج الكترومغناطيس تلفن همراه با فركانس 900 مگاهرتز روي فعاليت‌هاي زيستي سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي حاصل از بافت چربي

مقدمه: همان طور كه استفاده از تلفن همراه در حال افزايش است، نگراني‌هاي عمومي در رابطه با اثرات زيان‌آور تابش‌هاي گسيل شده از اين ابزار نيز در حال رشد مي‌باشد؛ همچنين، سؤالات حفاظتي و تأثيرات بيولوژيك نيز از نگراني‌هاي رو به رشدي است كه تا حد زيادي بي‌جواب مانده است. سلول‌هاي بنيادي، به دليل توانايي خود در نوسازي و ظرفيت تمايز به سلول‌هاي تخصصي گوناگون، شبيه‌ساز خوبي براي بررسي تأثير تابش ميدان‌هاي الكترومغناطيس (Radiofrequency electromagnetic fields يا RF-EMF) روي سلول‌هاي بدن مي‌باشند. روش‌ها: در اين مطالعه، تأثير تابش امواج الكترومغناطيس تابيده شده از آنتن با فركانس 900 مگاهرتز همراه با پالس 217 هرتز (فركانس مدولاسيون) و شدت در فاصله‌ي 20 سانتي‌متري از آنتن بر ميزان تكثير سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مشتق شده از بافت چربي انساني بررسي گرديد. زمان‌هاي تابش 6، 16 و 21 دقيقه در روز به مدت 5 روز متوالي با فاصله‌ي زماني 10 دقيقه براي هر تابش نسبت به تابش بعدي در نظر گرفته شد. از MTT assay [3(4,5dimethylthiazol 2yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] براي بررسي رشد و ميزان بقاي سلول‌ها و از رنگ آميزي Trypan blue به منظور ارزيابي ميزان تكثير (Proliferation rate) سلول‌ها استفاده گرديد. آناليز داده ها با استفاده از آزمون Oneway ANOVA انجام شد. يافته‌ها: ميزان تكثير و بقاي سلول‌ها در همه‌ي گروه‌هاي تابش به طور معني‌داري كمتر از گروه‌هاي شاهد بود (0/05 P)؛ به جز گروه تابش 6 دقيقه در روز، كه اختلاف معني‌داري با گروه شاهد نداشت. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه‌ي حاضر نشان داد كه امواج الكترومغناطيس گسيل شده از آنتن با فركانس تابش 900 مگاهرتز، با توجه به زمان‌هاي مختلف تابش، مي‌تواند باعث كاهش بقا و تكثير سلول‌ها شود.