عنوان مقاله :
كاوشي در سازگاري اعلاميۀ اسلامي با اعلاميۀ جهاني حقوق بشر بر پايۀ دكترين حاشيۀ تفسير
پديد آورندگان :
فضائلي، مصطفي دانشگاه قم , رضازاده، سجاد دانشگاه قم
كليدواژه :
اعلاميۀ جهاني حقوق بشر , اعلاميۀ حقوق بشر در اسلام , تنوع فرهنگي , جهان‌شمولي
چكيده فارسي :
حقوق بشر از زمان تصويب اعلاميۀ جهاني در سال 1948م، مسير جهان‌شمولي را درپيش گرفت و در ميان رويكردهاي مبتني بر تنوع فرهنگي، اعلاميۀ وين در سال 1993م به‌صراحت مهر تأييدي بر جهان‌شمول بودن آن زد. صدور اعلاميۀ حقوق بشر واكنش‌هاي متفاوتي را در ميان متفكران اسلامي موجب شد. گروهي بر اين باور بودند كه مفاد اين اعلاميه منطبق با متون و منابع اسلامي است، دسته‌اي ديگر در طيف مقابل از نگاه شريعت اسلامي در مقام انتقاد برآمدند، و گروهي در ميانۀ اين طيف، جمع بين آموزه‌هاي اسلامي و مفاد اعلاميه را تحت شرايطي امكان‌پذير دانستند. در ميان گروه سوم، عده‌اي بر آن‌اند كه با بازخواني متون ديني مي‌توان به سازگاري ميان اسلام و حقوق بشر دست يافت به‌گونه‌اي كه قرائت اسلامي از حقوق بشر به‌عنوان حاشيۀ تفسير قابل پذيرش باشد. در اين نوشتار، پذيرش اعلاميۀ حقوق بشر در اسلام به‌عنوان حاشيۀ تفسير اعلاميۀ جهاني حقوق بشر مورد بررسي قرار مي‌گيرد. بررسي‌هاي به‌عمل آمده در اين نوشتار حاكي از آن است كه گزارۀ پيش‌گفته نمي‌تواند درست باشد؛ از يك سو به‌رغم اشتراكات فراوان از نگاه بنيادي تبايناتي وجود دارد و از سوي ديگر، ميان اعلاميۀ اسلامي و اعلاميۀ جهاني هيچ سلسله‌مراتبي حاكم نيست.
چكيده لاتين :
this article has no abstract
عنوان نشريه :
فقه و حقوق اسلامي
