الگوي ساختاري روابط بين دشواري‌هاي تنظيم هيجاني، مشكلات روان‌شناختي، جسماني‌سازي و شدت علايم گوارشي در اختلالات گوارشي عملكردي

مقدمه: امروزه، بهترين مدل ارزيابي و درمان اختلالات گوارشي عملكردي (Functional gastrointestinal disorders يا FGID)، مدل زيستي- رواني- اجتماعي است. هدف پژوهش حاضر، بررسي الگوي ساختاري روابط بين دشواري‌هاي تنظيم هيجاني، مشكلات روان‌شناختي نظير اضطراب و افسردگي، جسماني سازي و شدت علايم گوارشي در بيماران مبتلا به اختلالات گوارشي عملكردي بود. روش‌ها: 240 بيمار مبتلا به اختلالات گوارشي عملكردي به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. اين افراد، با پاسخ دادن به چهار پرسش‌نامه‌ي مقياس دشواري‌هاي تنظيم هيجان (Difficulties in emotion regulation scale يا DERS)، مقياس اضطراب و افسردگي بيمارستاني (HADS يا Hospital anxiety and depression scale)، پرسش‌نامه‌ي ادراك جسمي تعديل شده (MSPQ يا Modified somatic perception questionnaire) و مقياس شدت علايم گوارشي (GSRS يا Gastrointestinal symptom rating scale) در پژوهش شركت كردند. براي تحليل داده‌ها از آزمون مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: دشواري‌هاي تنظيم هيجاني بر اضطراب، افسردگي و جسماني‌سازي اثر مستقيم و بر شدت علايم گوارشي اثر غيرمستقيم معني‌داري داشت (0/001 P). همچنين، از نقش واسطه‌اي اضطراب و جسماني‌سازي در رابطه‌ي بين دشواري‌هاي تنظيم هيجاني و شدت علايم گوارشي در بيماران مبتلا به اختلالات گوارشي عملكردي حمايت شد؛ در حالي كه، نقش واسطه‌اي افسردگي در اين ارتباط، تأييد نشد. نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش بر نقش دشواري‌هاي تنظيم هيجان از طريق افزايش اضطراب و جسماني‌سازي در ايجاد علايم گوارشي اين بيماران تأكيد دارد.