طراحي الگوريتم جايگاه لاپاراسكوپي در جراحي توده‌هاي تخمداني بر مبناي نمره‌ي احتمال بدخيمي

مقدمه: كاربرد لاپاراسكوپي در جراحي‌هاي زنان و از جمله توده‌هاي تخمداني، در سال‌هاي اخير وسعت يافته است. در اين مطالعه، جايگاه لاپاراسكوپي در جراحي توده‌هاي تخمداني مورد بررسي قرار گرفت. روش‌ها: ابتدا با استفاده از مدل OMPS1 (Ovarian malignancy prediction score)، بر مبناي يافته‌هاي مربوط به سن و سونوگرافي كه حساسيت بالا دارد و سپس، با استفاده از مدل مدل اختصاصي‌تر OMPS2، الگوريتم كاربرد و جايگاه لاپاراسكوپي در توده‌هاي تخمداني طراحي شد. يافته‌ها: در صورتي كه جراح از مهارت سطح 3 لاپاراسكوپي برخوردار باشد، بيماران با OMPS1 كمتر از 2/3 (رد بدخيمي) مي‌توانند تحت لاپاراسكوپي قرار گيرند. در بقيه‌ي موارد، به شرط دسترسي به Frozen section، جراحي با لاپاراسكوپي شروع شود و در صورتي كه جراح مهارت سطح چهارم لاپاراسكوپي را داشته باشد، تا در صورت نياز به مرحله‌بندي كامل (با توجه به جواب پاتولوژي Frozen section) بتواند لاپاراسكوپي را ادامه دهد، تا انتهاي جراحي رويكرد لاپاراسكوپي ادامه يابد. نتيجه‌گيري: در جراحي توده‌هاي آدنكس، نحوه‌ي اداره‌ي بيمار با توجه به Frozen section و بر مبناي راهنماي باليني تعيين مي‌شود و بسته به وجود مهارت لاپاراسكوپي، مي‌توان از اين رويكرد استفاده كرد.