بررسي مقايسه‌اي احساس خوب بودن (Wellbeing) در خانم‌هاي زايمان كرده به روش سزارين و طبيعي

مقدمه: نظر به اهميت موضوع خوب بودن (Well-being) در علم روان‌شناسي نوين و با توجه به اهميت سلامت رواني مادران پس از زايمان و اثري كه روي سلامت بهداشت رواني خانواده، فرزندان و جامعه مي‌گذارد و با توجه به اين كه رضايتمندي فرد پس از زايمان در انتخاب شيوه‌ي زايماني در بارداري‌هاي بعدي فرد و اطرافيان او و شيوه‌ي مراقبت از نوزاد اثر به سزايي دارد، بررسي مقوله‌ي Well-being پس از زايمان از اهميت قابل توجهي برخوردار مي‌باشد. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين تأثير نوع زايمان بر احساس خوب بودن به انجام رسيد. روش‌ها: طي يك مطالعه‌ي هم‌گروهي آينده‌نگر، 100 زن باردار كانديداي سزارين و 100 زن باردار كانديداي زايمان طبيعي با استفاده از پرسش‌نامه‌ي استاندارد شده‌ي Well-being، در قبل و بعد از زايمان مورد مصاحبه قرار گرفتند و تأثير شيوه‌ي زايمان و متغيرهاي مربوط به بارداري بر احساس خوب بودن بعد از زايمان بررسي شد. داده‌هاي به دست آمده با نرم‌افزار SPSS تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي احساس خوب بودن در قبل از زايمان در دو گروه تحت زايمان طبيعي و سزارين به ترتيب 17/88 ± 64/40 و 14/86 ± 66/24 و در بعد از زايمان به ترتيب 82/26 ± 63/11 و 22/24 ± 64/52 بود و تفاوت معني‌داري بين دو گروه مشاهده نشد. بر حسب آزمون Regression خطي، جهت پيش‌بيني ميزان خوب بودن بعد از زايمان، از بين متغيرهاي مورد بررسي، دو متغير سابقه‌ي فوت فرزند (Beta = -0/150، P = 0/030) و ميزان خوب بودن قبل از زايمان (Beta = 0/220، P = 0/002) ) تنها متغيرهايي بودند كه ميزان خوب بودن بعد از زايمان را پيش‌گويي مي‌كردند و ساير متغيرها شامل سن مادر، جنس نوزاد، رتبه‌ي تولد، حاملگي ناخواسته، سابقه‌ي حاملگي خارج رحمي، سابقه‌ي سقط جنين و تعداد فرزند زنده، پيش‌گويي كننده‌ي اين نمره نبودند. نتيجه‌گيري: شيوه‌ي زايمان در نمره‌ي احساس خوب بودن قبل و بعد از زايمان تأثير معني‌داري ندارد. از طرف ديگر، سابقه‌ي فوت فرزند و نمره‌ي احساس خوب بودن در قبل از زايمان، در نمره‌ي احساس خوب بودن بعد از زايمان تأثير معني‌دار داشتند. بنابراين، به دست اندر كاران امور بهداشتي توصيه مي‌شود در مراقبت‌هاي مربوط به بارداري و زايمان به جنبه‌هاي تقويت احساس نشاط و شادماني مادران توجه داشته باشند.