بررسي اثرات سكون زدگي بر تعهد سازماني با تاكيد بر نقش ميانجي فرسودگي شغلي (مطالعه موردي سازمان ناجا)

The Effects of Inactivity on Organizational Commitment, with Emphasis on the Mediating Role of Occupational Burnout (Case Study of Iranian Police Organization)

هدف اين پژوهش، بررسي سكون زدگي در مسير پيشرفت شغلي كاركنان حوزه مركزي ناجا و تاثير آن بر تعهد سازماني با نقش واسطه اي فرسودگي شغلي مي‌باشد. روش تحقيق، توصيفي و از نوع همبستگي است. از ابزار پرسشنامه براي جمع آوري داده ها استفاده شد و شامل پرسشنامه‌هاي سكون زدگي درمسير پيشرفت شغلي (22 گويه)، تعهد سازماني (24 گويه) و فرسودگي شغلي ( 15 گويه) كه پس از توزيع بين كاركنان اين سازمان، تعداد 203 پرسشنامه جمع آوري شد. تحليل داده ها با استفاده از معادلات ساختاري و نرم افزار Smart plsانجام گرفت. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه سكون زدگي در مسير پيشرفت شغلي بر تعهد سازماني تاثير منفي و معني داري ندارد. همچنين سكون زدگي بر تعهد سازماني از طريق فرسودگي شغلي تاثير منفي و معني داري دارد و در نهايت فرسودگي شغلي بر تعهد سازماني تاثير منفي و معني داري دارد. اين يافته ها بدان معني است كه متغير فرسودگي شغلي داراي اهميت بالايي در سازمان است و ضرورت توجه فرماندهان، مديران و دست- اندركاران ناجا را مي طلبد تا با اقدامات بهينه در جهت كاهش اثرات سوء پديده فرسودگي شغلي تلاش نمايند.

The present paper investigates the effects of inactivity on organizational commitment, with emphasis on the mediating role of occupational burnout (case study of Iranian Police Organization). This paper utilized a descriptive correlational methodology. Questionnaire was used for data collection including Inventory of inactivity in path of career advancement (22 items), organizational commitment (24 items) and burnout (15 items); after distribution to staff, 203 questionnaires were collected. Data analysis was done using structural equation modeling software and Smart pls. The results show that the inactivity in career has no significant negative impact on organizational commitment. The inactivity in career has a significant negative impact on organizational commitment through burnout and ultimately burnout has a significant negative impact on organizational commitment. This finding means that the variable of burnout has a paramount importance in the organization and it requires the attention of leaders, managers and police authorities so that to optimize measures to reduce the negative effects of the occupational burnout phenomenon.