بررسي توزيع فراواني شكستگي‌ها در بيماران مبتلا به عفونت‌هاي ويروس هپاتيت C (HCV) يا ويروس نقص ايمني اكتسابي انساني (HIV) مراجعه كننده به بخش‌هاي ارتوپدي بيمارستاني

مقدمه: برخي مطالعات نشان داده است كه دو ويروس هپاتيت C (HCV) و نقص ايمني اكتسابي انسان (HIV) و داروهاي مورد استفاده در درمان آن‌ها، علاوه بر تأثير بر روي كبد و سيستم ايمني، داراي اثرات سوء بر روي سيستم اسكلتي عضلاني و تراكم معدني استخوان بوده، منجر به افزايش بروز شكستگي مي‌شوند. پژوهش حاضر، با هدف تعيين توزيع فراواني شكستگي‌ها در بيماران مبتلا به عفونت‌هاي HCV يا HIV مراجعه كننده به بخش‌هاي ارتوپدي به انجام رسيد. روش‌ها: طي يك مطالعه‌ي مقطعي كه طي سال‌هاي 1391 تا 1393 در بيمارستان‌هاي آيت اله كاشاني و الزهراي (س) شهر اصفهان انجام گرفت، وضعيت شكستگي، مدت زمان بهبودي و عوارض ناشي از شكستگي در 132 بيمار مبتلا به عفونت‌هاي HCV يا HIV، كه به علت شكستگي استخواني در اين مراكز بستري شده بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: از 132 بيمار مبتلا به HIV يا HCV بررسي شده، 65/9 درصد HCV مثبت، 15/9 درصد HIV مثبت، 12/9 درصد HCV و HIV مثبت و 5/3 درصد HCV مثبت و مبتلا به سرطان بودند. شايع‌ترين نوع آسيب در بيماران بررسي شده، شكستگي فمور با فراواني 52/3 درصد بود. نوع آسيب بر حسب بيماري زمينه‌اي اختلاف معني‌دار داشت؛ به طوري كه شكستگي فمور، در 48/3 درصد بيماران HCV مثبت، 28/6 درصد بيماران HIV مثبت، 88/2 درصد بيماران HIV و HCV مثبت و 85/7 درصد بيماران HCV مثبت مبتلا به سرطان مشاهده شد. همچنين، توزيع فراواني نوع عارضه بعد از عمل، بر حسب نوع بيماري زمينه‌اي، اختلاف معني‌دار داشت (0/001 = P). نتيجه‌گيري: طبق شواهد موجود، شكستگي استخوان در بيماران مبتلا به عفونت‌هاي HCV يا HIV داراي شيوع بالايي است كه احتمال مي‌رود، ناشي از كاهش دانسيته‌ي معدني استخواني باشد. همچنين، شيوع برخي عوارض بعد از شكستگي، نظير عفونت و جوش نخوردن استخوان، در اين بيماران شايع مي‌باشد. لازم است، اين قبيل بيماران، به صورت برنامه‌اي منظم و دائمي، تحت دانسيتومتري و مراقبت‌هاي اسكلتي عضلاني قرار گيرند.