مقايسه‌ي فراواني پلي‌مورفيسم ژن 3TIM در بيماران دچار مولتيپل اسكلروزيس و افراد سالم

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس (MS يا Multiple sclerosis) يك بيماري خودايمن مزمن در سيستم عصبي مركزي (CNS يا Central nervous system) است كه با پاسخ سلول‌هاي لنفوسيت T به آنتي‌ژن‌هاي ميلين ايجاد مي‌شود. يكي از انواع گيرنده‌هاي سطح سلولي لنفوسيت‌هاي T مولكول‌هاي خانواده‌ي TIM (T-cell immunoglobulin and mucin domain) هستند كه SNPهاي (Single nucleotide polymorphisms) متعددي در ژن مربوط به آن‌ها شناسايي شده است. اين SNPها همواره با بيماري‌هاي خودايمن مختلفي در ارتباط بوده‌اند. هدف از اين مطالعه، مقايسه‌ي فراواني پلي‌مورفيسم 4259A C + ژن 3-TIM در بيماران دچار مولتيپل اسكلروزيس و افراد سالم در اصفهان بود تا مشخص شود كه آيا اين پلي‌مورفيسم زمينه‌ساز بيماري فوق در اصفهان مي‌باشد؟ روش‌ها: DNA سلول‌ها با استفاده از كيت استخراج DNA، از خون افراد جدا شد. در اين مطالعه، از روش PCR-RFLP (Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism) استفاده كرديم. ابتدا ژن 3-TIM تكثير شد؛ سپس، در مجاورت آنزيم خرد كننده قرار گرفت. با تكنيك الكتروفورز، قطعات حاصل از هضم آنزيمي تفكيك شد و مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: تفاوت معني‌داري بين فراواني ژنوتيپ‌ها و الل‌هاي پلي‌مورفيسم 4259A C + در بيماران و افراد سالم مشاهده شد (0/029 = P). شانس ابتلا به بيماري در افرادي كه حامل الل C بودند، حدود 2 برابر افراد فاقد اين الل بود (0/010 = P). نتيجه‌گيري: پلي‌مورفيسم 4259A C + ممكن است در ابتلا به بيماري مولتيپل اسكلروزيس نقش داشته باشد. براي درك بيشتر مي‌توان، اثر اين پلي‌مورفيسم را بر بيان و نحوه‌ي عمل مولكول 3-TIM بررسي كرد.