بررسي مؤلفه‌هاي تاثيرگذار بر رضايت خانواده‌ي بيماران مبتلا به مرگ مغزي جهت اهداي عضو

مقدمه: بر اساس قانون اهداي عضو، علاوه بر رضايت بيمار، رضايت خانواده براي اهداي عضو پس از مرگ مغزي ضروري است. در اين مقاله، مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر رضايت خانواده‌ي بيماران مبتلا به مرگ مغزي، جهت اهداي عضو بين سال‌هاي 91-1381 در استان اصفهان بررسي شد. روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع تحقيقات توصيفي و علي– مقايسه‌اي بود. جامعه‌ي آماري آن را خانواده‌هاي رضايت دهنده به اهداي عضو در استان اصفهان به تعداد 135 نفر تشكيل دادند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي با حجم 100 نفر از طريق جدول Morgan انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوري اطلاعات نيز از ‌پرسش‌نامه‌ي محقق ساخته و پرسش‌نامه‌ي جهت‌گيري مذهبي Allport و Ross استفاده گرديد. روش آماري به كار رفته در اين تحقيق، آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار داده‌ها) و استنباطي (t مستقل و تك نمونه‌اي و آناليز واريانس) بود. يافته‌ها: ميانگين تأثير حمايت تيم درمان و پزشك معالج، نگرش مذهبي بروني بيشتر از حد متوسط بود و بر تصميم به رضايت خانواده‌هاي فرد مبتلا به مرگ مغزي جهت اهداي عضو، تأثير ملموس داشت. اما ميانگين تأثير مؤلفه‌هايي از جمله دانش و آگاهي، فرد هماهنگ كننده و نگرش مذهبي دروني، كمتر از حد متوسط بود و تأثير قابل توجهي نداشت. همچنين، بين جنسيت و مؤلفه‌هاي تأثيرگذار (دانش و آگاهي، حمايت تيم درمان و پزشك معالج، فرد هماهنگ كننده، نگرش مذهبي و اعتقادي افراد) بر رضايت خانواده‌هاي فرد مبتلا به مرگ مغزي، تفاوتي وجود نداشت. در اين ميان، ميزان تأثير مؤلفه‌هاي حمايت تيم درمان و پزشك، فرد هماهنگ كننده، نگرش مذهبي و اعتقادات مذهبي بروني، بر اساس تحصيلات افراد متفاوت بود. تأثير مؤلفه‌هاي فرد هماهنگ كننده، نگرش مذهبي و اعتقادات مذهبي دروني، بر اساس نوع شغل افراد متفاوت بود.