بررسي سرمي عوامل عفوني منتقل شونده از راه خون در داوطلبين اهداي خون با عوامل خطر كوچك در سازمان انتقال خون استان تهران: يك مطالعه‌ي هم‌گروهي

مقدمه: به منظور غربال‌گري و انتخاب اهداكنندگان سالم، چگونگي برخورد با داوطلبين داراي عوامل خطر و اين كه كدام‌يك و با چه عامل خطري، از اهداي خون معاف شود، از اهميت خاصي برخوردار است. روش‌ها: در يك مطالعه‌ي هم‌گروهي در فاصله‌ي سال‌هاي 1390-1384 نقش عوامل خطر كوچك (Minor) براي انتقال عفونت‌هاي HBV (Hepatitis B virus)، HCV (Hepatitis C virus) و HIV (Human immunodeficiency virus) در بين اهداكنندگان خون در استان تهران مورد ارزيابي قرار گرفت. مواجهه با عوامل خطر متوسط و بزرگ به عنوان معيار خروج از مطالعه در نظر گرفته شد. داده‌هاي مربوط به مطالعه، از بانك اطلاعاتي MAK-SYSTEM International Group استخراج گرديد. نسبت شانس و ميزان بروز در دو گروه بدون مواجهه و داراي مواجهه محاسبه شد. به منظور محاسبه‌ي ميزان بروز در اهداكنندگان با اهداي تكراري، تعداد اهداكنندگان Seroconverter بر تعداد كل شخص- سال در معرض خطر تقسيم شد. يافته‌ها: از 19044 نفر داوطلب اهداي خون وارد شده به مطالعه در سال 1384، 10696 نفر در گروه بدون مواجهه (بدون عامل خطر) و 8348 نفر در گروه داراي مواجهه با عامل خطر كوچك تا سال 1390 پي‌گيري شدند. نسبت شانس براي اهداكنندگان داراي مواجهه 2/7 و در زيرگروه‌هاي حجامت 2/9، دندان‌پزشكي 1/4، آندوسكوپي و بيوپسي 1/5 و تماس خانگي 7/8 به دست آمد. خطر نسبي محاسبه شده براي HBV در گروه داراي مواجهه و زيرگروه عامل خطر حجامت، به ترتيب 6/9 و 9/9 محاسبه شد. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه اعمال معافيت در خصوص موارد مواجهه با عوامل خطر كوچك، به خصوص در مورد حجامت، امري ضروري است و هر گونه تغيير سياست در پذيرش اهداكنندگان در كشورمان، تا زمان كاربرد روش‌هاي غربال‌گري دقيق‌تري همچون Nucleic acid-based tests (NAT) يا Polymerase chain reaction (PCR) و اعلام نتايج پژوهش‌هاي بعد از آن، شتاب‌زده خواهد بود.