بررسي تأثير تفاوت زمان اثردهي داروي دوستاكسول در افزايش ميزان مرگ سلول‌هاي تومور پستان رده‌ي 7MCF در محيط برون‌تني

مقدمه: شيمي‌درماني يكي از پركاربردترين روش‌هاي درمان سرطان‌ها مي‌باشد. مهم‌ترين مرحله‌ي درمان، انتخاب موثرترين دارو براي ايجاد بيش‌ترين اثر سميت بر سلول‌هاي سرطاني است. دوستاكسول دارويي است كه هنگام استفاده‌ي تركيبي با راديوتراپي مي‌تواند اثرات درماني چشم‌گيري نظير متوقف كردن چرخه‌ي سلولي در فاز G_2/M، كه مرحله‌اي بسيار آسيب‌پذير به تابش‌هاي يونيزان است، داشته باشد. مدت زمان اثردهي دارو با سلول يكي از عواملي است كه اثر آن تا كنون در مطالعات سلولي اين دارو به عنوان يك عامل متغير مورد بررسي قرار نگرفته است. در اين مطالعه‌ي تجربي، ما به بررسي تأثير تفاوت زمان اثردهي داروي دوستاكسول در افزايش ميزان مرگ سلول‌هاي سرطاني پستان رده‌ي 7-MCF در محيط برون‌تني پرداختيم. روش‌ها: در اين مطالعه، سلول‌ها را به سه گروه شاهد، 1 با مدت زمان اثردهي 5 ساعت و 2 با مدت زمان اثردهي 24 ساعت در غلظت‌هاي مختلف داروي دوستاكسل تقسيم كرديم. ميزان حيات سلولي از طريق آزمون MTT [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] در سه بازه‌ي زماني 24، 48 و 72 ساعت بعد از آزمايش سنجيده شد. يافته‌ها: ميزان مرگ سلولي، وابسته به غلظت دارو بود. در مقايسه بين دو گروه 1 و 2، كاهش معني‌داري در حيات سلولي، به ويژه در غلظت‌هاي بالا مشاهده شد كه نشان‌دهنده‌ي تأثير مدت زمان اثردهي بود. نتيجه‌گيري: مطالعه‌ي ما اثبات كرد كه مدت زمان اثردهي داروي دوستاكسول عاملي مهم در ميزان مرگ سلولي است و هنگام كاربرد هم‌زمان دوستاكسل با راديوتراپي در مطالعات سلولي، بايد به عنوان يك عامل متغير مورد نوجه قرار گيرد.