مقايسه‌ي توزيع آب بدن پسران نوجوان چاق و داراي وزن طبيعي با استفاده از آناليز مقاومت بيوالكتريكي چند فركانسي منطقه‌اي

مقدمه: به جز در افراد مبتلا به چاقي شديد، آب بدن بزرگ‌ترين كسر وزن بدن را شامل مي‌شود. از همين رو، پژوهش حاضر با هدف مقايسه و ارزيابي تغييرات كل آب بدن و توزيع آن با استفاده از آناليز مقاومت بيوالكتريكي چندفركانسي منطقه‌اي در پسران نوجوان چاق و با وزن طبيعي به اجرا درآمد.روش‌ها: در اين مطالعه‌ي نيمه تجربي، كه با روش مقايسه‌ي دو گروهي پس آزمون صورت گرفت، هفتاد پسر نوجوان سالم شهر اردبيل (دامنه‌ي سني 17-15 سال) به طور داوطلبانه شركت كردند. آزمودني‌ها بر اساس مقادير پايه‌اي درصد چربي به دو گروه چاق (چربي بيش از 25 درصد) و داراي وزن طبيعي (چربي كمتر از 15 درصد) تقسيم شدند. مقادير مطلق و نسبي كل آب بدن و آب برون و درون سلولي آزمودني‌هاي چاق (36 نفر) و با وزن طبيعي (34 نفر) با استفاده از آناليز مقاومت بيوالكتريكي چند فركانسي منطقه‌اي مورد اندازه گيري قرار گرفت. دو شاخص مستقل نسبي توزيع آب بدن به صورت نسبت آب برون سلولي به كل آب بدن و آب برون سلولي به درون سلولي محاسبه شد.يافته‌ها: مقادير مطلق كل آب بدن (0.020 = P) و آب برون سلولي (0.001 = P) به طور معني‌داري در آزمودني‌هاي چاق نسبت به با وزن طبيعي بالاتر بود. در آزمودني‌هاي چاق، مقادير نسبي آب بدن به كل وزن به طور معني‌داري كمتر بود (0.001 = P). نسبت‌هاي آب برون سلولي به كل آب بدن و آب برون سلولي به درون سلولي در آزمودني‌هاي چاق افزايش معني‌داري نسبت به آزمودني‌هاي با وزن طبيعي نشان داد (0.001 = P).نتيجه‌گيري: اين پژوهش، يك هم‌افزايي را بين مقادير مطلق كل آب بدن با اضافه وزن و چاقي در پسران نوجوان نشان داد. به نظر مي‌رسد، افزايش بافت آديپوز در گسترش آب برون سلولي مشاركت داشته باشد؛ چرا كه، نسبت‌هاي آب برون سلولي به كل آب بدن و آب برون سلولي به درون سلولي در نوجوانان پسر چاق بيشتر است.