عوامل مرتبط با عفونت ادراري در نوزادان مبتلا به زردي طول كشيده‌، بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي نوزادان (NICU)

مقدمه: زردي يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي دوران نوزادي است. اگر زردي در نوزادان رسيده بيش از 14 روز و در نوزادان نارس بيشتر از 21 روز طول كشيده باشد، زردي طول كشيده ناميده مي‌شود. عفونت ادراري در دوره‌ي نوزادي و كودكي يك بيماري بالقوه‌ خطرناك محسوب مي‌شود و تكرار آن در اين دوره‌ها، مي‌تواند موجب مشكلات زياد و دايمي شود كه باعث ايجاد عوارض جبران ناپذيري مي‌گردد. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف شناسايي عوامل مؤثر بر عفونت ادراري در نوزادان مبتلا به زردي طول كشيده، بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي نوزادان (Neonatal intensive-care unit يا NICU) در شهرستان كرمانشاه در سال‌هاي 91-1389 انجام گرديد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي، 1844 نوزاد مورد بررسي قرار گرفتند. 91 نوزاد كه به دليل زردي طول كشيده در طي 3 سال در بخش NICU بستري بودند، وارد مطالعه شدند. نمونه‌گيري به روش در دسترس با استفاده از داده‌هاي موجود در پرونده‌ي ‌بيماران انجام گرديد. داده‌ها با استفاده از فرم اطلاعاتي محقق ساخته كه شامل اطلاعات دموگرافيك، نوع زايمان مادر، نوع تغذيه‌ي بيمار، وزن هنگام تولد بيمار، سن حاملگي، وجود يا عدم وجود عفونت ادراري و نسبت والدين بود، جمع‌آوري گرديد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آمار توصيفي و استنباطي تحليل شد. يافته‌ها: ميزان شيوع عفونت ادراري در نوزادان مبتلا به زردي طول كشيده، 59/3 درصد بود. جنسيت، سن حاملگي، نوع زايمان و نسبت والدين، با ابتلا به عفونت ادراري ارتباطي نداشتند و از لحاظ آماري معني‌دار نبودند. بين نوع تغذيه و عفونت ادراري (0/05 P) رابطه‌ي معني‌دار ديده شد. نتيجه‌گيري: نوع تغذيه‌ي نوزادان در بروز عفونت ادراري تأثير دارد و توصيه مي‌شود، تغذيه با شير مادر در اولويت باشد. همچنين، توصيه مي‌شود در نوزاداني كه زردي آن‌ها بيش از 2 هفته طول مي‌كشد، يا علت مشخصي براي زردي آن‌ها يافت نمي‌شود، آزمايش ادرار انجام گردد.