بررسي مقايسه‌اي تأثير بيهوشي با ايزوفلوران و پروپوفول بر لرز پس از بيهوشي عمومي در بيماران تحت عمل جراحي الكتيو عمومي و ارتوپدي

مقدمه: لرز، حركات و انقباضات عضلاني غير ارادي است كه بيمار قادر به كنترل آن‌ها نمي‌باشد. لرز پس از بيهوشي عمومي، عارضه‌ي شايعي است كه به علت استفاده از داروهاي بيهوشي و هيپوترمي در زمان بيهوشي عمومي ايجاد مي‌شود و مي‌تواند باعث افزايش مصرف اكسيژن، افزايش فشار خون سيستميك، افزايش ضربان قلب و آريتمي‌هاي قلبي در بيماران گردد. يكي از راهكارهاي كاهش لرز پس از بيهوشي، استفاده از داروهايي است كه لرز كمتري پس از بيهوشي ايجاد مي‌كنند. در هنگام بيهوشي، از داروهاي متنوعي استفاده مي‌شود كه هر كدام عوارض خاص خود را دارند. هدف از انجام اين مطالعه، مقايسه‌ي اثر داروهاي ايزوفلوران و پروپوفول بر لرز پس از بيهوشي در بيماران تحت بيهوشي عمومي جهت اعمال جراحي الكتيو عمومي و ارتوپدي بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني دو سو كور، 100 بيمار 65-18 ساله كه طي سال‌هاي 92-1391 در بيمارستان امام خميني (ره) ايلام، تحت عمل جراحي الكتيو ارتوپدي و عمومي قرار گرفته بودند، به صورت تصادفي در دو گروه 50 نفره تقسيم‌بندي شدند. وقوع و شدت لرز بعد از عمل در دو گروه مقايسه شد و با امتياز بين 3-0 درجه‌بندي گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي Paired t و χ2 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: 47 درصد بيماران، زن و 53 درصد، مرد بودند. بين دو متغير جنسيت و لرز پس از بيهوشي عمومي (0/067 = P) و همچنين، بين دو متغير سن و لرز پس از بيهوشي عمومي (0/774 = P)، ارتباط معني‌داري وجود نداشت. بين بيماران، در رابطه با لرز پس از بيهوشي به تفكيك بيهوشي با ايزوفلوران و پروپوفل تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (0/211 = P). نتيجه‌گيري: در بيماران بزرگ‌سال تحت عمل جراحي الكتيو ارتوپدي و عمومي، جهت كاهش لرز بعد از عمل، استفاده از ايزوفلوران فرقي با پروپوفول ندارد.