بررسي اثر ضد باكتريايي مشتقات جديد تيازول، ايميدازوليدين و تتراهيدروپيريميدين عليه باكتري‌هاي بيماري‌زاي گرم منفي

مقدمه: گسترش سويه‌هاي مقاوم به آنتي بيوتيك‌ها در باكتري‌هاي گرم منفي بيمارستاني، تهديدي جدي براي بيماران، كاركنان بيمارستان‌ها و سلامت عمومي به شمار مي‌رود. محققين، شناسايي و استفاده از تركيبات جديد ضد باكتريايي را، يكي از مؤثرترين راه حل‌ها براي مقابله با اين تهديدات مي‌دانند. مشتقات تيازول، ايميدازوليدين و تتراهيدروپيريميدين از شناخته‌شده‌ترين تركيبات جديد ضد باكتري هستند. در اين مطالعه، اثر ضد باكتريايي تركيبات پيش‌گفته، بر سه پاتوژن گرم منفي بيمارستاني Proteus mirabilis، Shigella dysenteriae و Acinetobacter baumannii مورد بررسي قرار گرفت. روش‌ها: براي بررسي اثر ضد باكتريايي تركيبات، روش انتشار در چاهك همراه با اندازه‌گيري قطر هاله‌ي مهار رشد به كار گرفته شد. از روش رقيق‌سازي در پليت 96 خانه، جهت تعيين حداقل غلظت بازدارندگي رشد (MIC يا Minimum inhibitory concentration) استفاده گرديد. يافته‌ها: از ميان مشتقات ايميدازوليدين، تتراهيدروپيريميدين و تيازول، تنها تركيب تيازول 4 بر باكتري‌هاي مورد بررسي اثر مهاري داشت. در آزمايش‌ها، قطر هاله‌ي 16/4 و 19/3 ميلي‌متر و MIC 125 و 62/5 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر، به ترتيب براي اثر مهاري بر باكتر‌ي‌هاي Proteus mirabilis و Shigella dysenteriae براي اين تركيب ثبت گرديد. البته، خود اين مشتق بر Acinetobacter baumannii هيچ گونه اثري نداشت. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه قدرت مهاري يكي از مشتقات جديد تيازول بر دو باكتري Shigella dysenteriae و Proteus mirabilis نشان داده شد و مي‌توان با انجام آزمايش‌هاي تكميلي In vitro و In vivo و شناخت بيشتر خواص درماني و سميت اين تركيب، به استفاده از آن براي مقابله با باكتري‌هاي بيماري‌زا اميدوار بود.