تأثير هشت هفته تمرين در آب بر فاكتور 8 و زمان انعقاد خون (PTT) در مردان مبتلا به هموفيلي

قدمه: كمبود فاكتورهاي انعقادي و تأخير در زمان انعقاد خون (Partial thromboplastin time يا PTT) در پي يك خون‌ريزي، از جمله مشكلات اساسي بيماران مبتلا به هموفيلي محسوب مي‌شود. هدف از انجام مطالعه‌ي حاضر، بررسي تأثير تمرين در آب بر فاكتور 8 و PTT در بيماران مبتلا به هموفيلي بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي نيمه تجربي، با استفاده از طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه شاهد، 20 مرد مبتلا به هموفيلي مراجعه كننده به بيمارستان سيدالشهداي اصفهان به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه تجربي (10 نفر) و شاهد (10 نفر) قرار گرفتند. آزمودني‌هاي گروه ورزش درماني در آب، به مدت 8 هفته و هر هفته در سه جلسه‌ي 45 تا 60 دقيقه‌اي به تمرين در آب پرداختند؛ در حالي كه گروه شاهد در اين مدت هيچ‌گونه فعاليت ورزشي را تجربه نكردند و فقط پي‌گيري شدند. سطح فاكتور 8 و PTT آزمودني‌ها با نمونه‌گيري خون در ابتدا و پس از مداخله اندازه‌گيري گرديد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: 8 هفته تمرين در آب كاهش معني‌داري در ميزان PTT افراد گروه تجربي نسبت به گروه شاهد ايجاد نمود (0/002 = P)، در واقع، زمان انعقاد خون در گروه تجربي از 80/90 به ميزان 74/20 ثانيه كاهش داشت؛ در حالي كه گروه شاهد كاهش معني‌داري را نشان نداد (پيش‌آزمون = 77/20 و پس‌‌آزمون = 79/50 ثانيه). ميزان تغييرات در سطح فاكتور 8 معني‌دار نبود. سطح فاكتور 8 در گروه تجربي از ميزان 1/6 به 2/1 واحد بين‌المللي بر دسي‌ليتر افزايش يافت، اما اين يافته‌ها از نظر آماري معني‌دار نبود (0/05 P). نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد كه تمرين در آب مي‌تواند باعث كاهش معني‌داري در زمان انعقاد خون بيماران مرد مبتلا به هموفيلي گردد.