بررسي القاي آپوپتوزيس ناشي از تيمار با عصاره‌ي پوست انار سياه در رده‌ي سلولي ملانوما در مقايسه با سلول‌هاي اندوتليال بند ناف انسان

مقدمه: نقص در آپوپتوزيس (Apoptosis) نقش مهمي در تشكيل تومورها بازي مي‌كند و به هم خوردن تنظيم آن، باعث مقاومت به درمان مي‌شود. تأثيرات انار در مهار آپوپتوزيس و تكثير سلولى برخي از سرطان‌ها به اثبات رسيده است. در اين مطالعه، به بررسي تأثير عصاره‌ي پوست انار سياه بر بقاي سلولي، مورفولوژي و آپوپتوزيس سلول‌هاي ملانوما و اندوتليال پرداخته شد. روش‌ها: عصاره‌ي هيدروالكلي انار پوست سياه تهيه شد. آزمون سنجش سميت MTT (3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide) با دزهاي (10، 100، 200 و 300 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر) عصاره و گروه شاهد با دي‌متيل سولفوكسايد 0/1 درصد، بر روي رده‌هاي ملانوما و اندوتليال انجام شد. آپوپتوزيس با استفاده از كيت Annexin-V و دستگاه فلوسيتومتر و مورفولوژي سلول‌ها با ميكروسكوپ بررسي گرديد. يافته‌ها: عصاره‌ي انار در مدت زمان 48 ساعت به طور وابسته به دز، موجب كاهش معني‌دار درصد بقاي سلول‌هاي ملانوما شد (05/0 P)، اما بر سلول‌هاي اندوتليال اثر سمي نداشت. تيمار با دز (77/5 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر) IC50 (Half maximal inhibitory concentration) منجر به القاي آپوپتوزيس اوليه (43/05 درصد) و ثانويه‌ي (0/05 درصد) ملانوما گرديدكه نسبت به گروه شاهد افزايش معني‌دار داشت (0/05 P) و 56/9 درصد سلول‌هاي زنده سالم بودند. القاي آپوپتوزيس در سلول‌هاي اندوتليال مشاهده نشد؛ تنها سلول‌هاي ملانوما پس از تيمار، دچار تغييرات مورفولوژيك از جمله چروكيدگي و گرد شدن غشا شدند. نتيجه‌گيري: عصاره‌ي پوست انار سياه، باعث القاي آپوپتوزيس، مرگ و تغيير مورفولوژي سلول‌هاي ملانوما مي‌شود، اما بر روي سلول‌هاي اندوتليال اثر ندارد. به نظر مي‌رسد كه اين عصاره، مي‌تواند با آزمايش‌هاي بيشتر به عنوان گزينه‌ي مناسبي براي القاي آپوپتوزيس سلول‌هاي سرطاني ملانوما به عنوان درمان كمكي استفاده شود.