اثر تجويز هم‌زمان عامل محرك كلوني گرانولوسيت و اينترفرون آلفا بر پوكي استخوان

مقدمه: پوكي استخوان، يكي از علايم پاتولوژيك عمده‌ي آرتريت روماتوئيد (RA يا Rheumatoid arthritis) و برخي از سرطان‌ها است. عامل محرك كلوني گرانولوسيت (G-CSF يا Granulocyte-colony stimulating factor) و اينترفرون-α (IFN-α يا Interferon-alpha) به طور گسترده‌اي در بيماران مبتلا به سرطان به عنوان دارو استفاده مي‌شود و همچنين، نقش كليدي اين عوامل در RA شناخته شده است. هدف از اين مطالعه، بررسي اثر هم‌زمان اين عوامل بر پوكي استخوان بود. روش‌ها: براي اين منظور از 28 سر موش (Mus musculus) (نر، هشت هفته) كه به طور تصادفي در چهار گروه 7 تايي تقسيم شدند، استفاده شد. تيمار به صورت روزانه با تزريق زير جلدي روزانه با آب مقطر به عنوان شاهد، IFN-α (kg/mg 10) و همچنين G-CSF (kg/mg 200) به همراه يا بدون IFN-α (kg/mg 10) به مدت 28 روز انجام شد. پس از كشتن موش‌ها، راديوگرافي استاندارد از استخوان ران گرفته شد و بررسي‌ها توسط نرم‌افزار Image J براي اندازه‌گيري تراكم استخوان فمور ران مورد استفاده قرار گرفت. همچنين، چگالي استخوان فمور ران با استفاده از MDCT (Multiple detector computed tomography) اندازه گيري شد. يافته‌ها: در اين مطالعه، G-CSF تراكم استخوان را به طور موضعي در ناحيه‌ي سر و تروكانتر بزرگ در استخوان فمور كاهش داد. از طرف ديگر، IFN-α به تنهايي موجب افزايش تراكم استخوان در ناحيه‌ي تروكانتر بزرگ و همچنين افزايش حجم استخوان ترابكولار شد. اين عامل همراه با G-CSF به شدت تراكم استخوان را افزايش داد و همچنين موجب افزايش حجم استخوان ترابكولار شد. نتيجه‌گيري: تجويز IFN-α مي‌تواند در كاهش پوكي استخوان در اثر G-CSF، در شرايط التهابي و درماني مؤثر باشد.