ارائه مدل علي پيش بيني خشونت خانگي عليه زنان بر اساس ناگويي هيجاني و عملكرد خانواده با واسطه گري تمايز يافتگي

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر ارائه مدل علي پيش بيني خشونت خانگي عليه زنان بر اساس ناگويي هيجاني و عملكرد خانواده با واسطه گري تمايز يافتگي در زنان مراجعه كننده به مراكز خدمات جامع سلامت شهري، شهر بجنورد انجام شده است. روش كار: پژوهش حاضراز نوع ساختاري است و جامعه آماري كليه زنان مراجعه كننده به تعداد 1335 نفر ميباشد. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 250 نفر برآورد شد. روش نمونه گيري خوشه اي تك مرحله اي بوده است. به منظور سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه هاي خشونت خانگي، ناگويي هيجاني، عملكرد خانواده و براي تجزيه و تحليل دادهها از نرم افزار Amos ، روش معادلات ساختاري، تحليل مسير استفاده شدند. يافته ها: يافته ها نشان داد كه عملكرد خانواده با ناگويي هيجاني تمايز يافتگي زنان در سطح اطمينان 99 % معنا دار است. نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه تمايز يافتگي ميتواند نقش ميانجي گري در پيش بيني خشونت خانگي داشته باشد.