بررسي اثر پلاسماهاي تهيه شده از كيسه هاي خون طي هفته هاي مختلف بر ميزان توليد مالون دي آلدهيد ( MDA ) و نيتريك اكسايد ( NO ) از سلول هاي تك هسته اي خون محيطي در شرايط آزمايشگاهي

مقدمه: ما در مطالعه حاضر اثر پلاسماي جمع آوري شده از كيسه هاي خون فشرده در هفته هاي مختلف پس از اهدا را بر سلول هاي تك هسته اي خون محيطي (PBMCs) مورد بررسي قرار داديم. روش كار: در اين مطالعه تجربي پلاسما از 20 كيسه خون فشرده طي هفته هاي اول، دوم، چهارم و پنجم پس از اهدا تهيه شد. سلولهاي تك هسته اي خون محيطي نيز از ديگر دهندگان سالم جدا شده و با غلظت هاي مختلف پلاسماي تهيه شده در آزمايشگاه تيمار شدند. ميزان نيتريك اكسايد و مالون دي آلدهيد در مايع رويي كشت به ترتيب با استفاده از واكنش هاي گريس و اسيدتيوباربيوتوريك تعيين گرديد و ميزان فعاليت سلول ها با استفاده از روش MTT مشخص شد. از نرم افزار گراف پد پريزم نسخه 5 براي آناليزآماري اطلاعات استفاده شد. يافته ها: نتايج ما نشان داد كه پلاسماهاي تهيه شده از كيسه هاي گلبول قرمز فشرده در طي هفته هاي ابتدايي ميزان فعاليت سلول هاي تك هسته اي خون محيطي و توليد نيتريك اكسايد از آنها را افزايش ميدهد. ما همچنين دريافتيم پلاسما بسته به زمان تهيه و غلظت استفاده شده اثرات متفاوتي بر رهاسازي مالون دي آلدهيد از سلولهاي تك هسته اي خون محيطي دارد.نتيجه گيري: ما دريافتيم كه پلاسماي تهيه شده از سلولهاي تك هسته اي خون محيطي بسته به غلظت و طول مدت نگهداري كيسه خون ميتوانند اثرات مهاري يا تحريك كنندگي ايمني بر سلول هاي تك هسته اي خون محيطي داشته باشند.