شيوع افسردگي پس از زايمان و عوامل مرتبط با آن در زنان در شهرستان نطنز در سال 1397

زمينه و هدف: افسردگي پس از زايمان يك اختلال خلقي است كه سبب تضعيف رابطه والدين و مادر و كودك شده و تأثيرات منفي بر سلامت، كيفيت زندگي فرد مبتلا و اعضاي خانواده دارد. افسردگي زنان تأثيرپذيري زيادي از عوامل خطر اجتماعي و جمعيت شناختي دارد. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف دستيابي به عوامل خطر بومي افسردگي پس از زايمان در نطنز انجام شد. روش بررسي: پژوهش توصيفي حاضر در سال 1397 انجام شد. طي اين پژوهش 673 خانم مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان نطنز كه دو هفته تا دو ماه از زايمان آن ها گذشته بود، مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه استاندارد Edinburgh و اطلاعات دموگرافيك بودند. يافته ها: شيوع كلي افسردگي در جمعيت مورد مطالعه 1/7 درصد بود. بيماري مادر، زايمان زودرس و جنسيت نوزاد از عوامل مرتبط با افسردگي پس از زايمان مي باشد. سن، تحصيلات و شغل مادر، خواسته و ناخواسته بودن بارداري، نوع تغذيه نوزاد، رتبه زايمان، نوع زايمان، بيماري تيروئيد مادر و بستري نوزاد رابطه اي با افسردگي مادران نداشت. نتيجه گيري: بررسي عوامل مرتبط با افسردگي پس از زايمان در اين پژوهش، تيم سلامت را در برنامه ريزي بهتر براي مديريت اين اختلال كمك مي كند. براي پيشگيري از اين اختلال مي بايست برنامه هاي آموزشي و حمايتي طي بارداري و پس از زايمان براي مادر و اطرافيانش اجرا شود و با ارجاع به موقع مادران در معرض خطر افسردگي پس از زايمان تا حدودي از عوارض اين اختلال پيشگيري گردد.